RSC RSCA Anderlecht 1980s prachtig vintage vaantje voetbal

RSC RSCA Anderlecht 1980s prachtig vintage vaantje voetbal

27 cm

ideaal als cadeau voor Sinterklaas kerstmis , nieuwjaar , verjaardag , ...

vintage vlag / cadeau voor supporter, kind, verzamelaar, … Je kan de vlag ophangen in auto / vrachtwagen of aan de muur in café, slaapkamer, hobbyruimte, mancave, supporterslokaal, ...































































































































































































































vlag vaan fanion wimpel gagliardetto gagliardetti vaantje vlag flag verjaardag sinterklaas vaandel banderin drapeau drap pennant vimpel ecusson blason fahne verjaardag panini muur muro wall mur wand geschenk kleed rits parete tapestries tapisseries décoratives deco decoratie tapijt tapis tapices velo volley rugby cola football voetbal vlagje vaandeltje stift pop oorlog trui bril tand oog bril haar ring knoop manchet feest nike adidas puma fête fussball Fußball Calcio futebol fútbol baby bébé fc verzameling kvk pen duvel rodenbach jupiler pro sk sc krc racing fiets muts enfant kind cuisine auto moto sport foot ballon pied sjaal écharpe féminin vrouw man team animal cd équipe lamp marmer steen uniform slip top logo robe Sint-Truiden parfum symbole bière bier fifa embleem emblème ring small sous pantaloni katoen coton scarpe cotton nieuw darts up nouveau mode royal casquette cadeau pasen pâques kerst coeur tennis nager speelgoed livre dieu jeux trikot uefa collect pin frankrijk spanje portugal usa ijsland noorden westen vaandels vaandel spanje Frankrijk boek schrift stylo pen zuiden collection xl rouge rood sac pull dier hart valentijn rok verzamel hobby pantalon blauw handgemaakt verzameling eye vin fromage hobby courir sneaker schoen bowling training vintage retro laptop nostalgie classic antique grand neuf antiek noir oud vieux rugby pc computer uniek unique cartes pet kaart rare zeldzaam map klein petit ultra hemd chemise Marseille Lens Lyon game ps main nice paars bijoux bordeaux real Paris pantalon psv ajax ad United Manchester jurk hiking ski juwelen maroc arsenal standard union liverpool west tottenham broek barcelona real atletico benfica ps porto nintendo bayern bot chaussures lego chaussettes lot pokemon Milan inter short om rome tuin jardin nintendo kousen ps genk trui club brugge mbappe bloem jupe messi ronaldo année ligue champions league world cup stad ploeg mano kaartJe zoekertje wordt trui ook in het duvel sneaker maison huis tuin kaart sticker zegel goud zilver munt oud antiek lp bloem bol yoga boedha boek kast dressing schaar mes speelgoed fles vaas voetbalitems zaad weide wo1 wo2 helm wapen boog bord bestek servies
Engel paneel figuur konijn tuin hart oren vaas kan groene processie glaasjes emaille bloemen diadeem beer Doek lijst Aardewerk kool blad raam boog kandelaar Brooddoos Brood trommel lamp vlinder verzameling kast water Handpoppen hand Groot formaat Portret dame in blauw eeuws Tinnen tin platte schalen houten panelen Bijzonder smalle paspop Kamer scherm ,Frans tuintafeltje lego play mobil Pokemon Venster blik vitrine koek trommel bois dore stad archief console spiegel met verlichting draad ijzer jas Blauw grijze luiken geel premier league vogelkooi Beeldschoon portret meisje wand kandelaren Vergulde wand console Franse paraplu houder schilderij verf Stof kleur Producten Foto woonhuis Antiek Wonen verjaardag Landelijke Stijl Italië DuitslandFriends Land agenda Zulte WaregemJe zoekertje wordt ook in het Frans getoond tin wol goud zilver zink koper beeld Rood zwart van basten gullit noord Heerenveen arnhemaan, aanbod, aanraken, aanval, aap, aardappel, aarde, aardig, acht, achter, actief, activiteit, ademen, af, afgelopen, afhangen, afmaken, afname, afspraak, afval, al, algemeen, alleen, alles, als, alsjeblieft, altijd, ander, andere, anders, angst, antwoord, antwoorden, appel, arm, auto, avond, avondeten

b
In 2013 nam een wagen deel aan de stoet, die leek op die waarmee tijdens de Shoah joden gedeporteerd werden naar de concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De leden van de carnavalvereniging liepen er naast, verkleed als SS officieren of als orthodoxe joden.
Tijdens het carnaval van 2019 nam een wagen deel aan de stoet met twee poppen die joden die traditioneel gekleed zijn voorstelden, met streimlech en kapsel met kromme neuzen en grote geldkist achter hen. Twee joodse organisaties hebben een klacht ingediend bij Unia (Centrum voor Gelijke Kansen). Volgens deze organisaties doen deze karikaturale voorstelling sterk denken aan het antisemitisme in Der Stürmer, het naziweekblad, in 1939. De Europese Commissie noemde het "ondenkbaar dat dit nog te zien is in Europa, 74 jaar na de Holocaust".[3] Volgens Unia (Centrum voor Gelijke Kansen) zijn er geen wetten overtreden, omdat het in de specifieke context van Aalst carnaval geplaatst moet worden. De carnavalsgroep had volgens Unia geen kwaadwillige intentie.[4]
Raadszitting[bewerken | brontekst bewerken]Zaterdagavond voor carnaval vindt in de grote zaal van het cultureel centrum De Werf een ludieke gemeenteraadszitting plaats, waar Prins Carnaval de sleutel van de stad ontvangt en de plaatselijke politici, meer bepaald het stadsbestuur, op het podium op de hak genomen worden. De zitting verloopt in het Aalsters dialect en is georganiseerd door een groep doorgewinterde carnavalisten in samenwerking met de stadsdienst 'evenementen', uiteraard zonder inspraak van de burgemeester en de schepenen.
Optochten[bewerken | brontekst bewerken]Op carnavalszondag trekt de grote carnavalstoet door de straten met op kop de Aalsterse Gilles. Jaarlijks komen hier tienduizenden mensen uit heel Vlaanderen en buitenland op af. De deelnemende groepen komen sinds de jaren 1970 uitsluitend uit Aalst en maken jaarlijks nieuwe kostuums en nieuwe praalwagens. In de stoet rijden ongeveer honderd wagens mee. De thema's die gebruikt worden zijn lokaal, nationaal en internationaal.
De zogenaamde 'losse groepen' doen niet mee aan de competitie en kunnen, doordat ze pas zeer laat hun onderwerp kiezen, inspelen op de actualiteit. Ze horen klein en wendbaar te zijn, om de stoet niet te hinderen. De losse groepen worden lokaal het peper en zout van de stoet genoemd omdat ze meer op spot en satire focussen dan op praal. Zij maken een onlosmakelijk deel van de stoet uit en zijn als zodanig officieel erkend. De wagens en de vaste groepen worden beoordeeld door juryleden, die zich verspreid over de omloop opstellen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen grote, middelgrote en kleine groepen. De groepen zijn verspreid over een A-, B- of C-indeling. Elke indeling heeft dus eerst een aantal 'kleine' groepen, daarna een kleiner aantal 'middelgrote' groepen om daarna af te sluiten met een nog kleiner aantal 'grote' groepen. Dit onderscheid ligt vooral in de lengte van de praalwagens. De grote groepen mogen maximum 50 meter wagenlengte bouwen, maar een 'kleine' groep mag gerust met honderd deelnemers aanwezig zijn.
De zondagsstoet loopt traditioneel uit en heeft een duurtijd van minstens 6 uur, en liep in 2023 uit tot 22u30 met 3 uur vertraging.
Op maandag wordt de maandagstoet georganiseerd. De stoet, die eigenlijk dezelfde is als de zondagstoet, heeft toch zijn eigen sfeertje. Zo rijden de wagens helemaal niet meer op volgorde. 's Avonds worden de prijzen uitgedeeld aan de hand van de punten op zondag. Ook op maandag is er de jaarlijkse bezemdans van de Aalsterse Gilles gevolgd door de alom bekende "ajuinenworp". De prins en de feestcomitéleden gooien vanop het balkon van het stadhuis verpakt snoepgoed ter grootte van een ajuin uit over het volk. In een paar verpakkingen zitten nummers die overeenstemmen met verschillende prijzen waaronder het felbegeerde juweeltje (een gouden ajuintje ofwel de gaan ajoin genoemd in de volksmond). Dat juweeltje wordt jaarlijks door een ontwerper gemaakt en is dus uniek. 's Avonds wordt dan weer stevig gefeest op allerhande plaatsen in de stad, met de Grote Markt als place to be.
Dinsdag trekt de Stoet van de Voil Jeanetten door de stad. Hierin lopen mannen verkleed als vrouwen met als attributen een vogelkooi (voegelmoit) met een haring (eirink), valse borsten (tetten), korsetten (korseis), een bontjas (velle frak), een versleten paraplu (kapotte paraplie) en een kinderwagen (kinjerkoesj). Deze traditie komt voort uit de geschiedenis van Aalst. De arbeidersklasse was te arm om een prachtig carnavalskostuum te kopen of te maken. Daarom deden de mannen oude en versleten kledij van hun vrouw aan. In andere steden (Brussel, Gent, ...) is deze traditie samen met de carnavalviering verdwenen. 's Avonds vindt de traditionele popverbranding plaats waarmee het ajacied friesland holland oranje carnavalsfeest wordt afgesloten. Er wordt dan luid gefloten en geroepen om zo lang mogelijk tijd te rekken, maar eens de pop vuur heeft gevat rolt er uit de ogen van menig Aalstenaar toch een traan. Nadien wordt opnieuw voor een derde keer stevig feest gevierd.
Carnavalsgroepen[bewerken | brontekst bewerken]Aalst telt verschillende carnavalsverenigingen. De officiële groepen (zonder de losse groepen) worden ingedeeld in 3 klassen: de kleine, middelgrote en grote groepen. Elk jaar worden prijzen uitgereikt aan de beste kleine, middelgrote en grote groep. Sinds 2014 werd de 'groepenstop' opgeheven; in plaats van 70 vaste groepen mogen er sinds dat jaar meer groepen meedoen. In 2017 werd er een stop opgezet. Zo kunnen er geen groepen meer bijkomen, alleen maar verdwijnen. Er zijn in 2018 dan ook 4 groepen gestopt. De stoet telde in 2018, 76 groepen. De losse groepen, waarvoor ook sedert 2017 een numerus clausus geldt, protesteren tegen deze groepenstop, die ze ondemocratisch vinden.
In 2023.Sinds 2023 een wijziging hierin doorgevoerd, waarbij een groep die tweemaal op de laatste plaats eindigt bij de kleine groepen, degradeert naar een losse groep zodat een nieuwe groep de plek kan innemen.[5]
Prinsen en keizers[bewerken | brontekst bewerken]Prins Carnaval werd in Aalst voor de eerste maal verkozen in 1953. In 2012 werd voor het eerst in de geschiedenis een vrouw tot prins carnaval verkozen.[6] Om tot Prins Carnaval van Aalst te kunnen worden verkozen moet men in het bevolkingsregister van Aalst staan ingeschreven, geen politiek mandaat uitoefenen, geen strafregister bezitten en minstens 18 jaar zijn. Wanneer iemand drie maal tot prins verkozen is wordt deze tot keizer gekroond. Aalst heeft (tot 2016) twee keizers gehad: Frans, ook wel Fransky genoemd, De Boitselier, van 1956 tot 1962, nadat hij in 1954, 1955 en 1956 tot prins verkozen was en Kamiel Sergeant, verkozen als Prins Carnaval in 1963,1966 en 1968, en keizer van 1969 tot 2014.
Voor 2018 werd Alex De Kegel tot Prins Carnaval verkozen, in 2019 Bart de Meyst en in 2020 Yvan de Boitselier. Yvan bleef uiteindelijk door corona prins tot eind 2022, voor 2022 had Yordi Ringoir zich als enige kandidaat ingeschreven, maar doordat de stoet in 2022 nogmaals niet door kon gaan door corona, werd zijn kandidatuur doorgezet naar 2023. Uiteindelijk werd Yordi in 2023 prins.
Muziek[bewerken | brontekst bewerken]Rond het carnaval van Aalst bestaat een uitgebreide collectie van meer dan 5.250 carnavalsliederen, allemaal gezongen in het Aalsterse dialect. Zo'n drie maanden voor het carnaval gaan er ook twee speciale carnavalsradio in de ether: Ajoin Music en Oilsjt Mjoezik. Die brengen 24 uur per dag carnavalsmuziek en zelfs de reclameblokken worden voor de gelegenheid in het Aalsters ingesproken. Jaarlijks worden er ook cd's uitgebracht met campagneliedjes, stoetliedjes en andere liedjes in het Aalsters.
Stadhuis[bewerken | brontekst bewerken]Jaarlijks wordt ook het stadhuis van Aalst versierd, waarbij deze traditie minstens terug gaat naar de jaren '80. In 1980 werd in opdracht van het stadsbestuur door Fritz Kieckens een decor ontworpen, waar het wapenschild van Aalst verwerkt was als figuur vergezeld van de woorden "Welkom". Dit decor werd het laatst gebruikt bij de editie van 1992.
In 1993 was het decor aan de hand van Kieckens versleten en werd er naar aanleiding van de 70e editie van de stoet, een nieuw decor ontworpen door Geert De Wolf. Dit decor had een knipogende ajuin in het midden. Brugge (Frans en Engels: Bruges; Duits: Brügge) is de hoofdstad en naar inwonertal grootste stad van de Belgische provincie West-Vlaanderen en van het arrondissement Brugge. De centrumstad, gelegen in het noordwesten van het land, is tevens de hoofdplaats van het kieskanton Brugge, telt zelf vier gerechtelijke kantons en is de zetel van het bisdom Brugge en van een hof van assisen.

Het historisch centrum is als middeleeuwse stad opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is eivormig en ongeveer 430 hectare groot. De volledige gemeente heeft een oppervlakte van ruim 14.099 hectare, waaronder zo'n 1.075 hectare gewonnen op de zee, bij Zeebrugge. De stad telt circa 120.000 inwoners; ongeveer 20.000 daarvan wonen in de binnenstad. De inwoners van Brugge worden Bruggelingen genoemd.[1]

De economische betekenis van Brugge vloeit voornamelijk voort uit de zeehaven, Zeebrugge, maar ook uit de industrie, dienstensector en scholen op alle niveaus. Tevens is de stad een wereldberoemde toeristische trekpleister.

Naamgeving
Zie ook: Geschiedenis van Brugge: Etymologie.
De oudste geschreven bron waarin de naam van de stad wordt gebruikt, is het "Breviarium de thesauro sancti Bavonis, quod invenerunt fratres remansisse post Nordmannicam infestationem". Deze inventaris van een kerkschat van de Gentse Sint-Baafsabdij werd opgesteld na plundering van de abdij door Noormannen, vermoedelijk tussen 851 en 864. Daarin heeft men het over een gouden kruis, dat ter bescherming naar Brugge was gestuurd, maar niet was teruggekomen: "crux illa aurea, que Bruggis fuit ad servandum missa nec postea reversa". Het vroegste afschrift van deze inventaris dateert pas uit de 12e eeuw.[2]

De oudste tastbare bron waarop voor het eerst de naam van de stad wordt gebruikt, zijn enkele munten die volgens de recentste inzichten gedateerd worden tussen 864 en 898. Ze bevatten de vermeldingen Bruggas, Bruccas, Briuggas en Briuccas.[2]

Waar de naam Brugge vandaan komt, is niet exact bekend. Mogelijk is het een verbastering van de Keltische naam voor de ondertussen gekanaliseerde rivier de Reie, die door Brugge stroomde en in de Noordzee uitmondde. Reie zelf komt van het Keltische woord Rogia, wat "Heilig Water" betekent. De Kelten beschouwden rivieren en bronnen als goddelijke wezens, en het is waarschijnlijk dat de Keltische naam aan de Brugse waterloop is blijven kleven. Door evolutie zou de naam van het water, Rogia of Ryggia, ook de naam van de stad geworden zijn, Bryggia.

Het is mogelijk dat er in latere eeuwen ook een contaminatie plaats heeft gevonden met het Oudnoordse woord bryggja, wat "landingsbrug" of "aanlegkaai" betekent. Zo waren er vanaf 800 veel contacten met Scandinavië via handel over de Noordzee en door de invallen van de Noormannen. De naam Brugge vertoont dan ook gelijkenissen met Bryggen, de historische haven van Bergen, dat net als Brugge vanaf de 14e eeuw een belangrijke stad was van de Hanze.


De Langerei, een deel van de gekanaliseerde rivier De Reie.
Regelmatig wordt naar Brugge verwezen als het "Venetië van het Noorden", refererend aan de vele waterlopen en bruggen. De meeste van deze kanaaltjes worden "reien" genoemd, naar de rivier de Reie. Een andere theorie luidt dat de bijnaam te maken heeft met het feit dat de middeleeuwse handelssteden Brugge en Venetië economisch enigszins vergelijkbare functies vervulden als belangrijkste distributiecentra, elk in eigen regio.

Ook wordt Brugge vaak de "Breydelstad" genoemd, naar de Brugse volksheld uit de 14e eeuw, Jan Breydel.

De bijnaam van de Bruggelingen is "(Brugse) zotten". Deze bijnaam danken ze aan een weinig waarschijnlijke legende: nadat ze Maximiliaan I van Oostenrijk, in hun strijd om autonomie, voor een tijd gevangen hadden gehouden, verbood deze het houden van een jaarmarkt en andere festiviteiten. In een poging om hem te sussen, hield Brugge voor hem een groot feest en vroeg daarna de toestemming opnieuw een jaarmarkt te houden, belastingen te innen én ... een nieuw "zothuis" te bouwen. Hij antwoordde: "Sluit alle poorten van Brugge en je hebt een zothuis!".

Geschiedenis
Zie geschiedenis van Brugge voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
De eerste tekenen van leven op het huidig Brugse grondgebied stammen uit de 2e eeuw n.C., toen er zich een Gallo-Romeinse nederzetting bevond. De naam van Brugge werd voor de eerste keer vermeld tussen 850 en 875. Tussen de 9e en 12e eeuw groeide de stad dankzij de belangrijke haven uit tot een internationaal handelscentrum. Even dreigde de haven in het gedrang te komen door de verzanding van het gebied tussen Brugge en de huidige kuststrook. Het ontstaan van het Zwin, de vaargeul tussen Brugge en de zee, in 1134 zorgde er echter voor dat de verbinding standhield.

In 1089 werd Brugge uitgeroepen tot 'hoofdstad' van het graafschap Vlaanderen en van de 13e tot de 15e eeuw kon Brugge gerust beschouwd worden als de economische hoofdstad van Noordwest-Europa. Door zijn belang als handelscentrum zag in Brugge het eerste beursgebouw ter wereld het levenslicht. Daarnaast werd ook de Waterhalle op de Grote Markt als ontmoetingsplaats voor handelaars gebouwd.


Kaart van Brugge uit 1562 door Marcus Gerards.
De periode tussen ca. 1280 en 1480 mag het gouden tijdperk van Brugge genoemd worden. In die tijd telde de stad 46.000 inwoners. De binnenstad kreeg een tweede stadswal waarvan tot op vandaag enkele poorten de tand des tijds hebben doorstaan. Het Bourgondische vorstenhuis had van Brugge haar residentiestad gemaakt en trok heel wat uitmuntende kunstenaars aan, waaronder schilders en architecten. Dit resulteerde in een enorme verrijking van de stad op bouwkundig, artistiek en cultureel vlak. Het monumentale stadhuis is hier een mooi voorbeeld van, maar ook heel wat indrukwekkende kerken en huizen stammen uit die periode.

De dood van Maria van Bourgondië in 1482 zorgde echter voor een keerpunt en al gauw trok het vorstenhuis zich uit de stad terug. Het einde van Brugge als internationale handelsmetropool was in zicht. Antwerpen nam gedurende een eeuw deze rol over en Brugge raakte volledig in verval. De Spaanse koning was ook graaf van Vlaanderen van 1592 tot 1713; deze Spaanse heerschappij, gepaard met enkele godsdienstoorlogen, sleurde de stad steeds verder de dieperik in.

Daarna volgden een Oostenrijks bewind, een Franse annexatie, een herenigd Nederland en de Belgische onafhankelijkheid. Volgens sommigen behoorde Brugge van 1600 tot 1885 tot de armste steden in de Nederlanden. Hiervoor wordt meestal de cijfers vernoemd van de behoeftige bevolking. Anderen halen hieruit argument dat de stad integendeel rijk bleef, aangezien ze zo veel armen kon onderhouden. Het bouwen van grote stadswoningen doorheen de zeventiende tot achttiende eeuw toont aan dat er minstens een rijke bovenlaag aanwezig was. De industriële revolutie in de negentiende eeuw beroerde Brugge niet in aanzienlijke mate. De strijd voor een nieuwe zeehaven was het grote actiepunt in Brugge.

Vanaf het begin van de negentiende eeuw werd Brugge vooral geprezen als verblijfplaats en historisch oord door Engelse auteurs. Tegen het einde van de eeuw was de roman Bruges-la-Morte van Georges Rodenbach een van de elementen die de stad bijkomend onder de aandacht bracht. In het boek werd Brugge als verarmd maar mysterieus voorgesteld en dit zorgde voor een bijkomende internationale belangstelling. Het historisch patrimonium werd herontdekt en de bouw van de zeehaven in Zeebrugge in 1896 beloofde ook op economisch vlak voor een heropleving te zorgen. De tentoonstelling van de Vlaamse Primitieven in 1902 was het startschot voor de sterke culturele en toeristische ontwikkeling die de stad sindsdien heeft gekenmerkt.

Tijdens de twee wereldoorlogen bleef Brugge zo