SK Beveren 1992 voetbal 3 vintage pin pins buttons

SK Beveren 1992 voetbal 3 vintage pin pins buttons

vintage item / cadeau voor supporter, kind, verzamelaar, …










































































































































































































vlag vaan fanion wimpel gagliardetto gagliardetti vaantje vlag flag verjaardag sinterklaas vaandel banderin drapeau drap pennant vimpel ecusson blason fahne verjaardag panini muur muro wall mur wand geschenk kleed rits parete tapestries tapisseries décoratives deco decoratie tapijt tapis tapices velo volley rugby cola football voetbal vlagje vaandeltje stift pop oorlog trui bril tand oog bril haar ring knoop manchet feest nike adidas puma fête fussball Fußball Calcio futebol fútbol baby bébé fc verzameling kvk pen duvel rodenbach jupiler pro sk sc krc racing fiets muts enfant kind cuisine auto moto sport foot ballon pied sjaal écharpe féminin vrouw man team animal cd équipe lamp marmer steen uniform slip top logo robe Sint-Truiden parfum symbole bière bier fifa embleem emblème ring small sous pantaloni katoen coton scarpe cotton nieuw darts up nouveau mode royal casquette cadeau pasen pâques kerst coeur tennis nager speelgoed livre dieu jeux trikot uefa collect pin frankrijk spanje portugal usa ijsland noorden westen zuiden collection xl rouge rood sac pull dier hart valentijn rok verzamel hobby pantalon blauw handgemaakt verzameling eye vin fromage hobby courir sneaker schoen bowling training vintage retro laptop nostalgie classic antique grand neuf antiek noir oud vieux rugby pc computer uniek unique cartes pet kaart rare zeldzaam map klein petit ultra hemd chemise Marseille Lens Lyon game ps main nice paars bijoux bordeaux real Paris pantalon psv ajax ad United Manchester jurk hiking ski juwelen maroc arsenal standard union liverpool west tottenham broek barcelona real atletico benfica ps porto nintendo bayern bot chaussures lego chaussettes lot pokemon Milan inter short om rome tuin jardin nintendo kousen ps genk trui club brugge mbappe bloem jupe messi ronaldo année ligue champions league world cup stad ploeg mano kaartJe zoekertje wordt trui ook in het duvel sneaker maison huis tuin kaart sticker zegel goud zilver munt oud antiek lp bloem bol yoga boedha boek kast dressing schaar mes speelgoed fles vaas voetbalitems zaad weide wo1 wo2 helm wapen boog bord bestek servies
Engel paneel figuur konijn tuin hart oren vaas kan groene processie glaasjes emaille bloemen diadeem beer Doek lijst Aardewerk kool blad raam boog kandelaar Brooddoos Brood trommel lamp vlinder verzameling kast water Handpoppen hand Groot formaat Portret dame in blauw eeuws Tinnen tin platte schalen houten panelen Bijzonder smalle paspop Kamer scherm ,Frans tuintafeltje lego play mobil Pokemon Venster blik vitrine koek trommel bois dore stad archief console spiegel met verlichting draad ijzer jas Blauw grijze luiken geel premier league vogelkooi Beeldschoon portret meisje wand kandelaren Vergulde wand console Franse paraplu houder schilderij verf Stof kleur Producten Foto woonhuis Antiek Wonen verjaardag Landelijke Stijl Italië DuitslandFriends Land agenda Zulte WaregemJe zoekertje wordt ook in het Frans getoond tin wol goud zilver zink koper beeld Rood Oranje Geel Groen Turquoise Blauw Paars Roze Bruin Grijs Wit Birmingham Cercle Brugge KSV is een Belgische voetbalvereniging uit Brugge die uitkomt in de hoogste klasse van het Belgisch voetbal. De ploeg is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 12 en heeft groen-zwart als kleuren. Cercle kende vooral succes in de eerste helft van de 20e eeuw, toen het driemaal de landstitel binnenhaalde. De ploeg slaagde er in 1911 in om als eerste Vlaamse ploeg ooit kampioen van België te worden. In 1927 was Cercle de eerste Brugse ploeg die zowel het kampioenschap als de beker won in hetzelfde jaar. In 1985 kon Cercle een tweede beker in zijn trofeeënkast zetten. De thuishaven is het Jan Breydelstadion dat men deelt met Club Brugge.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]Vooroorlogse successen[bewerken | brontekst bewerken]De broeders Xaverianen, de Frères in de volksmond, zagen hun katholieke oud-leerlingen niet graag samenspelen met de niet-religieuze oud-leerlingen van het Koninklijk Atheneum in de nasleep van de schoolstrijd. Op 9 april 1899 werd Cercle Sportif Brugeois als tegenreactie boven de doopvont gehouden door de "Vereeniging der Oudleerlingen Broeders Xaverianen". De sportkring had als doel de sportoefeningen te bevorderen: voetbal, cricket, tennis, lopen, wielrennen e.a. Ze sloot op 7 november 1899 aan bij de UBSSA, waaruit de Belgische Voetbalbond gegroeid is. Bij de invoering van de stamnummers kreeg Cercle in 1926 als een van de oudste nog actieve verenigingen het stamnummer 12 toegewezen.
Cercle speelde voor het eerst officieel in het seizoen 1900-1901 in de hoogste afdeling. Het eindigde meestal onderaan of in de middenmoot. Na een decennium slaagde de vereniging erin mee te doen voor ereplaatsen. In 1910 eindigde het derde op twee punten van kampioen Union Saint-Gilloise. In het seizoen 1910-11 was het wel raak en werd Cercle de eerste Vlaamse club die de landstitel veroverde. De volgende jaren bleef Cercle in de middenmoot of subtop meedraaien. Ook in de Beker van België haalde men goede resultaten. In 1913 bereikte men de finale, maar Union Saint-Gilloise ging na verlengingen en een 3-2 zege met de beker lopen. In het seizoen 1922-1923 nam Cercle zijn intrek in een nieuw stadion van 16.000 plaatsen. Dit CS Brugeois-stadion zou in 1950 na het overlijden van de voorzitter de naam Edgard De Smedtstadion krijgen. Bij het 25-jarig bestaan kreeg de vereniging in 1924 de koninklijke titel en werd de naam Royal Cercle Sportif Brugeois.
In 1927 slaagde de vereniging erin een tweede landstitel te veroveren en ook in de Beker van België was het succesvol. De finale werd met 2-1 gewonnen van Tubantia Borgerhout. Ook nu was Cercle de eerste Vlaamse club die hierin slaagde. Drie jaar later volgde in 1930 de derde en laatste landstitel, nadat Antwerp met 3-5 verloren had tegen het mindere Standard Luik. Datzelfde jaar deed Cercle mee in de Coupe Des Nations, de voorloper van de Europacup I. Het verloor tegen SK Slavia Praag en Servette Genève en eindigde het toernooi als negende. Cercle bleef nog enkele seizoenen meedraaien in de hoogste afdeling, tot men in 1936 op een voorlaatste plaats eindigde. Voor het eerst diende Cercle te degraderen naar de tweede klasse. Na twee seizoenen kon men dankzij reekswinst toch terug plaatsnemen in de hoogste afdeling.
Magere jaren 1946-1961[bewerken | brontekst bewerken]Na de Tweede Wereldoorlog brak een moeilijker periode aan voor Cercle. Het zakte door een afgetekende laatste plaats in 1946 weg naar de tweede klasse. Ditmaal bleef Cercle vijftien jaar in de lagere reeksen hangen. Cercle werd een middenmoter in de tweede klasse. In 1952 werd de vereniging voorlaatste in zijn reeks en Cercle zakte verder weg naar de derde klasse. Daar duurde het even eer de ploeg weer kon meestrijden voor de hoogste plaatsen. In 1953 werd Pierre Vandamme, de latere burgemeester van Brugge, voorzitter en Cercle begon stilaan aan een remonte. In 1955 strandde men nog als derde op twee punten van reekswinnaar RRC Tournaisien. Het jaar nadien pakte men wel reekswinst met trainer-speler Guy Thys en Cercle kon na vier seizoenen terugkeren naar tweede klasse. In 1959 eindigde Cercle daar derde op amper één punt van stadsgenoot RFC Brugeois die met de promotie ging lopen. In 1960 strandde Cercle opnieuw op een derde plaats met evenveel punten als VV Patro Eisden dat ditmaal de promotie wegsnoepte na een testwedstrijd. De derde keer werd de goede keer. In 1961 pakte men wel de tweede plaats en na vijftien jaar kon Cercle zo terugkeren naar het hoogste nationale niveau.
Zaak-Bogaerts[bewerken | brontekst bewerken]Cercle had het niet gemakkelijk om de degradatiedans te ontspringen. Na enkele moeilijke seizoenen eindigde het in 1966 als laatste. De grote verrassing moest echter nog komen. Liersespeler Walter Bogaerts diende klacht in bij de KBVB tegen ondervoorzitter Paul Lantsoght wegens een poging tot omkoperij. De Zaak-Bogaerts bezorgde Cercle een bijkomende degradatie. Lantsoght dagvaardde de KBVB voor de Burgerlijke Rechtbank te Brussel om eerherstel te bekomen en kreeg gelijk. Paul Lantsoght nam zijn taak van ondervoorzitter weer op. Cercle was de grote dupe. Bij de uitspraak van de Burgerlijke Rechtbank zat het eerste seizoen in derde klasse er al op. Het was ook een aantal spelers verloren waaronder Gilbert Bailliu en Jacques De Caluwé. Cercle gooide in 1967 het roer om, stelde Urbain Braems aan als trainer en maakte een vijfjarenplan op: de terugkeer van Cercle naar eerste klasse. Na twee seizoenen pakte het de reekswinst in derde klasse na een lange procedureslag tegen Eendracht Aalst. Aalst had spelers verkeerd ingeschreven op het officiële wedstrijdblad. In 1968 werd de naam van de vereniging vervlaamst tot Koninklijke Sportvereniging Cercle Brugge. Na drie seizoenen in tweede klasse pakte Cercle ook daar de titel en zo keerde het vijf jaar na de omkoopaffaire terug in de eerste klasse.
Middenmoter[bewerken | brontekst bewerken]Cercle bleef voor een langere periode van een kwarteeuw een stabiele middenmoter in de hoogste afdeling zonder ooit mee te doen voor de ereplaatsen, enkel onderbroken door één seizoen tweede klasse in 1978-79. In het seizoen 1975-1976 verhuisde Cercle naar het Olympiastadion, dat de Brugse burgemeester Michel Van Maele in Sint-Andries had laten bouwen voor de beide Brugse verenigingen. In de Beker van België kende Cercle wel succes. In 1985 pakte het deze trofee voor de tweede keer onder trainer Georges Leekens. De finale tegen KSK Beveren werd na een 1-1 gelijkspel beslist met strafschoppen. Paul Lambrichts van Beveren trapte de beslissende strafschop tegen de lat. Ook in 1986 stootte Cercle door naar de finale, maar ditmaal won stadsrivaal Club Brugge met 3-0. Dankzij de bekerwinst van het vorig seizoen mocht Cercle deelnemen aan de Europese Beker voor Bekerwinnaars, waar men al na één ronde uitgeschakeld werd door het Oost-Duitse Dynamo Dresden.
Halverwege de jaren 1990 begon weer een moeilijker periode voor Cercle. De Kroaat Josip Weber was het lichtpuntje dat drie keer topscorer werd in 1992, 1993 en 1994. In 1996 speelde Cercle nog een bekerfinale, opnieuw tegen stadsgenoot Club Brugge. De finale werd met 2-1 verloren, maar leverde Cercle toch een Europees ticket op. Het Europese avontuur was opnieuw beperkt tot één ronde, waarin het Noorse Brann Bergen te sterk was.
Op en neer[bewerken | brontekst bewerken]In 1997 strandde Cercle op een laatste plaats en zakte naar de tweede klasse. De naam werd in dat jaar gewijzigd in Cercle Brugge Koninklijke Sportvereniging. De verwachtingen waren hoog gespannen, maar de resultaten verbeterden maar langzaam. Na zes seizoenen tweede klasse behaalde Cercle de titel in 2003 onder trainer Jerko Tipurić en kon het promoveren naar de hoogste klasse. In 2007 werd Glen De Boeck hoofdtrainer. Cercle eindigde het seizoen 2007-2008 als vierde, het beste resultaat sinds 1933, scoorde de meeste doelpunten van alle eersteklassers en haalde de kwartfinale van de Beker van België. In 2010 werd de finale van de Beker van België bereikt, maar Cercle verloor met 0-3 van KAA Gent. Toch mocht het Europa in. In de Europa league schakelde Cercle het Finse TPS Turku uit, de eerste en enige naoorlogse Europese kwalificatie. In de derde voorronde werd Cercle verslagen door het Cypriotische Anorthosis Famagusta. In het seizoen 2012-2013 flirtte Cercle met de degradatie. Nadat de bekerfinale met 0-2 verloren werd van KRC Genk, wist het zich in de eindronde te verzekeren van het behoud onder de in extremis aangestelde trainer Lorenzo Staelens. Op 19 juni 2014 werd naast de vzw de cvba Cercle Brugge Koninklijke Sportvereniging opgericht om extra kapitaal te verwerven. De vzw houdt zich enkel nog bezig met de jeugdwerking, de supportersverenigingen, de vrijwilligers en het community-gebeuren.
In 2015 degradeerde Cercle opnieuw. De eerste twee seizoenen kon het zich pas redden op de voorlaatste speeldag. Op 5 mei 2017 kocht AS Monaco een meerderheid van de aandelen van de cvba. De Franse club zou ruim 4,5 miljoen euro betaald hebben in ruil voor zestig procent van de aandelen.[1] Cercle was in handen van de Russische miljardair Dimitri Rybolovlev, eigenaar van AS Monaco. In het volgende seizoen promoveerde Cercle meteen naar 1A onder trainer Frank Vercauteren na het winnen van de promotiefinale tegen Beerschot Wilrijk.[2] In het seizoen 2019-2020 stond Cercle op zes speeldagen van het einde laatste op negen punten van de voorlaatste en wist zich te redden vóór de laatste speeldag.
Zwaard van Damocles[bewerken | brontekst bewerken]Toch pakken de donkere wolken zich samen boven de toekomst van Cercle Brugge. AS Monaco wil ervoor zorgen dat Cercle weer op eigen benen kan staan en beloofde in 2017 dat het vier jaar lang alle tekorten zou opvullen. De Franse club moet 8 à 10 miljoen euro per seizoen bijpassen.[3]
Cercle heeft een nieuw stadion nodig. Meer dan tien jaar zocht Club Brugge naar een locatie om een nieuw stadion te bouwen. Club is er nooit in geslaagd om een locatie en een vergunning te bekomen. In januari 2020 sloot Club een akkoord met het Brugse stadsbestuur om het stadion te bouwen op de huidige Olympiasite in Sint-Andries. Het akkoord houdt ook in dat het Jan Breydelstadion afgebroken wordt en Cercle mag uitkijken naar een andere thuishaven.[4] Cercle staat voor de moeilijke taak om in de volgende jaren de vergunningen en de financiering van een nieuw stadion rond te krijgen. Het gewestelijk uitvoeringsplan voor een stadion langs de Blankenbergse Steenweg werd vernietigd, waarna Cercle zich in de nabije toekomst wil focussen op het Kanaaleiland te Brugge voor het stadionproject.[5] Zolang Cercle geen eigen stadion heeft kan het blijven spelen op het Jan Breydelstadion, of in het nieuw stadion van Club Brugge op dezelfde site wanneer Jan Breydel wordt afgebroken.[6]
Vrouwenvoetbal[bewerken | brontekst bewerken] Zie het artikel Cerkelladies Brugge voor de geschiedenis van de vrouwenploegSinds 1971 richt de KBVB ook officieel vrouwenvoetbal in. Cercle Brugge trad in 1974 ook met een vrouwenelftal in competitie. In 1975 promoveerde de ploeg er naar eerste klasse. Het grootste succes kende de ploeg in 1981, toen ze zowel de titel als de beker pakte. De volgende jaren kon ze dit succes niet meer herhalen; vanaf 1993 degradeerde de ploeg naar lagere afdelingen. In 1998 splitste de vrouwenafdeling zich af van Cercle Brugge en ging ze voortaan autonoom verder als Cerkelladies Brugge.
Reserveploeg[bewerken | brontekst bewerken]Sinds het 2022/23 seizoen treden de beloften van Cercle aan in de Belgische competitiestructuur. Op basis van hun rangschikking in de Reserve Pro League het seizoen ervoor werd Jong Cercle verwezen naar de Tweede Afdeling.[7]
Nieuw logo[bewerken | brontekst bewerken]Op 23 juni 2022 stelde de vereniging haar nieuw logo voor.[8] Het felgroen en de typografie vallen op. pin pinnen speld ijzer lood tin metaal broek trui voetbaltrui kuisen scheenbewermer voetbalschoen voetbal Cercle Brugge KSV is een Belgische voetbalvereniging uit Brugge die uitkomt in de hoogste klasse van het Belgisch voetbal. De ploeg is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 12 en heeft groen-zwart als kleuren. Cercle kende vooral succes in de eerste helft van de 20e eeuw, toen het driemaal de landstitel binnenhaalde. De ploeg slaagde er in 1911 in om als eerste Vlaamse ploeg ooit kampioen van België te worden. In 1927 was Cercle de eerste Brugse ploeg die zowel het kampioenschap als de beker won in hetzelfde jaar. In 1985 kon Cercle een tweede beker in zijn trofeeënkast zetten. De thuishaven is het Jan Breydelstadion dat men deelt met Club Brugge.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]Vooroorlogse successen[bewerken | brontekst bewerken]De broeders Xaverianen, de Frères in de volksmond, zagen hun katholieke oud-leerlingen niet graag samenspelen met de niet-religieuze oud-leerlingen van het Koninklijk Atheneum in de nasleep van de schoolstrijd. Op 9 april 1899 werd Cercle Sportif Brugeois als tegenreactie boven de doopvont gehouden door de "Vereeniging der Oudleerlingen Broeders Xaverianen". De sportkring had als doel de sportoefeningen te bevorderen: voetbal, cricket, tennis, lopen, wielrennen e.a. Ze sloot op 7 november 1899 aan bij de UBSSA, waaruit de Belgische Voetbalbond gegroeid is. Bij de invoering van de stamnummers kreeg Cercle in 1926 als een van de oudste nog actieve verenigingen het stamnummer 12 toegewezen.
Cercle speelde voor het eerst officieel in het seizoen 1900-1901 in de hoogste afdeling. Het eindigde meestal onderaan of in de middenmoot. Na een decennium slaagde de vereniging erin mee te doen voor ereplaatsen. In 1910 eindigde het derde op twee punten van kampioen Union Saint-Gilloise. In het seizoen 1910-11 was het wel raak en werd Cercle de eerste Vlaamse club die de landstitel veroverde. De volgende jaren bleef Cercle in de middenmoot of subtop meedraaien. Ook in de Beker van België haalde men goede resultaten. In 1913 bereikte men de finale, maar Union Saint-Gilloise ging na verlengingen en een 3-2 zege met de beker lopen. In het seizoen 1922-1923 nam Cercle zijn intrek in een nieuw stadion van 16.000 plaatsen. Dit CS Brugeois-stadion zou in 1950 na het overlijden van de voorzitter de naam Edgard De Smedtstadion krijgen. Bij het 25-jarig bestaan kreeg de vereniging in 1924 de koninklijke titel en werd de naam Royal Cercle Sportif Brugeois.
In 1927 slaagde de vereniging erin een tweede landstitel te veroveren en ook in de Beker van België was het succesvol. De finale werd met 2-1 gewonnen van Tubantia Borgerhout. Ook nu was Cercle de eerste Vlaamse club die hierin slaagde. Drie jaar later volgde in 1930 de derde en laatste landstitel, nadat Antwerp met 3-5 verloren had tegen het mindere Standard Luik. Datzelfde jaar deed Cercle mee in de Coupe Des Nations, de voorloper van de Europacup I. Het verloor tegen SK Slavia Praag en Servette Genève en eindigde het toernooi als negende. Cercle bleef nog enkele seizoenen meedraaien in de hoogste afdeling, tot men in 1936 op een voorlaatste plaats eindigde. Voor het eerst diende Cercle te degraderen naar de tweede klasse. Na twee seizoenen kon men dankzij reekswinst toch terug plaatsnemen in de hoogste afdeling.
Magere jaren 1946-1961[bewerken | brontekst bewerken]Na de Tweede Wereldoorlog brak een moeilijker periode aan voor Cercle. Het zakte door een afgetekende laatste plaats in 1946 weg naar de tweede klasse. Ditmaal bleef Cercle vijftien jaar in de lagere reeksen hangen. Cercle werd een middenmoter in de tweede klasse. In 1952 werd de vereniging voorlaatste in zijn reeks en Cercle zakte verder weg naar de derde klasse. Daar duurde het even eer de ploeg weer kon meestrijden voor de hoogste plaatsen. In 1953 werd Pierre Vandamme, de latere burgemeester van Brugge, voorzitter en Cercle begon stilaan aan een remonte. In 1955 strandde men nog als derde op twee punten van reekswinnaar RRC Tournaisien. Het jaar nadien pakte men wel reekswinst met trainer-speler Guy Thys en Cercle kon na vier seizoenen terugkeren naar tweede klasse. In 1959 eindigde Cercle daar derde op amper één punt van stadsgenoot RFC Brugeois die met de promotie ging lopen. In 1960 strandde Cercle opnieuw op een derde plaats met evenveel punten als VV Patro Eisden dat ditmaal de promotie wegsnoepte na een testwedstrijd. De derde keer werd de goede keer. In 1961 pakte men wel de tweede plaats en na vijftien jaar kon Cercle zo terugkeren naar het hoogste nationale niveau.
Zaak-Bogaerts[bewerken | brontekst bewerken]Cercle had het niet gemakkelijk om de degradatiedans te ontspringen. Na enkele moeilijke seizoenen eindigde het in 1966 als laatste. De grote verrassing moest echter nog komen. Liersespeler Walter Bogaerts diende klacht in bij de KBVB tegen ondervoorzitter Paul Lantsoght wegens een poging tot omkoperij. De Zaak-Bogaerts bezorgde Cercle een bijkomende degradatie. Lantsoght dagvaardde de KBVB voor de Burgerlijke Rechtbank te Brussel om eerherstel te bekomen en kreeg gelijk. Paul Lantsoght nam zijn taak van ondervoorzitter weer op. Cercle was de grote dupe. Bij de uitspraak van de Burgerlijke Rechtbank zat het eerste seizoen in derde klasse er al op. Het was ook een aantal spelers verloren waaronder Gilbert Bailliu en Jacques De Caluwé. Cercle gooide in 1967 het roer om, stelde Urbain Braems aan als trainer en maakte een vijfjarenplan op: de terugkeer van Cercle naar eerste klasse. Na twee seizoenen pakte het de reekswinst in derde klasse na een lange procedureslag tegen Eendracht Aalst. Aalst had spelers verkeerd ingeschreven op het officiële wedstrijdblad. In 1968 werd de naam van de vereniging vervlaamst tot Koninklijke Sportvereniging Cercle Brugge. Na drie seizoenen in tweede klasse pakte Cercle ook daar de titel en zo keerde het vijf jaar na de omkoopaffaire terug in de eerste klasse.
Middenmoter[bewerken | brontekst bewerken]Cercle bleef voor een langere periode van een kwarteeuw een stabiele middenmoter in de hoogste afdeling zonder ooit mee te doen voor de ereplaatsen, enkel onderbroken door één seizoen tweede klasse in 1978-79. In het seizoen 1975-1976 verhuisde Cercle naar het Olympiastadion, dat de Brugse burgemeester Michel Van Maele in Sint-Andries had laten bouwen voor de beide Brugse verenigingen. In de Beker van België kende Cercle wel succes. In 1985 pakte het deze trofee voor de tweede keer onder trainer Georges Leekens. De finale tegen KSK Beveren werd na een 1-1 gelijkspel beslist met strafschoppen. Paul Lambrichts van Beveren trapte de beslissende strafschop tegen de lat. Ook in 1986 stootte Cercle door naar de finale, maar ditmaal won stadsrivaal Club Brugge met 3-0. Dankzij de bekerwinst van het vorig seizoen mocht Cercle deelnemen aan de Europese Beker voor Bekerwinnaars, waar men al na één ronde uitgeschakeld werd door het Oost-Duitse Dynamo Dresden.
Halverwege de jaren 1990 begon weer een moeilijker periode voor Cercle. De Kroaat Josip Weber was het lichtpuntje dat drie keer topscorer werd in 1992, 1993 en 1994. In 1996 speelde Cercle nog een bekerfinale, opnieuw tegen stadsgenoot Club Brugge. De finale werd met 2-1 verloren, maar leverde Cercle toch een Europees ticket op. Het Europese avontuur was opnieuw beperkt tot één ronde, waarin het Noorse Brann Bergen te sterk was.
Op en neer[bewerken | brontekst bewerken]In 1997 strandde Cercle op een laatste plaats en zakte naar de tweede klasse. De naam werd in dat jaar gewijzigd in Cercle Brugge Koninklijke Sportvereniging. De verwachtingen waren hoog gespannen, maar de resultaten verbeterden maar langzaam. Na zes seizoenen tweede klasse behaalde Cercle de titel in 2003 onder trainer Jerko Tipurić en kon het promoveren naar de hoogste klasse. In 2007 werd Glen De Boeck hoofdtrainer. Cercle eindigde het seizoen 2007-2008 als vierde, het beste resultaat sinds 1933, scoorde de meeste doelpunten van alle eersteklassers en haalde de kwartfinale van de Beker van België. In 2010 werd de finale van de Beker van België bereikt, maar Cercle verloor met 0-3 van KAA Gent. Toch mocht het Europa in. In de Europa league schakelde Cercle het Finse TPS Turku uit, de eerste en enige naoorlogse Europese kwalificatie. In de derde voorronde werd Cercle verslagen door het Cypriotische Anorthosis Famagusta. In het seizoen 2012-2013 flirtte Cercle met de degradatie. Nadat de bekerfinale met 0-2 verloren werd van KRC Genk, wist het zich in de eindronde te verzekeren van het behoud onder de in extremis aangestelde trainer Lorenzo Staelens. Op 19 juni 2014 werd naast de vzw de cvba Cercle Brugge Koninklijke Sportvereniging opgericht om extra kapitaal te verwerven. De vzw houdt zich enkel nog bezig met de jeugdwerking, de supportersverenigingen, de vrijwilligers en het community-gebeuren.
In 2015 degradeerde Cercle opnieuw. De eerste twee seizoenen kon het zich pas redden op de voorlaatste speeldag. Op 5 mei 2017 kocht AS Monaco een meerderheid van de aandelen van de cvba. De Franse club zou ruim 4,5 miljoen euro betaald hebben in ruil voor zestig procent van de aandelen.[1] Cercle was in handen van de Russische miljardair Dimitri Rybolovlev, eigenaar van AS Monaco. In het volgende seizoen promoveerde Cercle meteen naar 1A onder trainer Frank Vercauteren na het winnen van de promotiefinale tegen Beerschot Wilrijk.[2] In het seizoen 2019-2020 stond Cercle op zes speeldagen van het einde laatste op negen punten van de voorlaatste en wist zich te redden vóór de laatste speeldag.
Zwaard van Damocles[bewerken | brontekst bewerken]Toch pakken de donkere wolken zich samen boven de toekomst van Cercle Brugge. AS Monaco wil ervoor zorgen dat Cercle weer op eigen benen kan staan en beloofde in 2017 dat het vier jaar lang alle tekorten zou opvullen. De Franse club moet 8 à 10 miljoen euro per seizoen bijpassen.[3]
Cercle heeft een nieuw stadion nodig. Meer dan tien jaar zocht Club Brugge naar een locatie om een nieuw stadion te bouwen. Club is er nooit in geslaagd om een locatie en een vergunning te bekomen. In januari 2020 sloot Club een akkoord met het Brugse stadsbestuur om het stadion te bouwen op de huidige Olympiasite in Sint-Andries. Het akkoord houdt ook in dat het Jan Breydelstadion afgebroken wordt en Cercle mag uitkijken naar een andere thuishaven.[4] Cercle staat voor de moeilijke taak om in de volgende jaren de vergunningen en de financiering van een nieuw stadion rond te krijgen. Het gewestelijk uitvoeringsplan voor een stadion langs de Blankenbergse Steenweg werd vernietigd, waarna Cercle zich in de nabije toekomst wil focussen op het Kanaaleiland te Brugge voor het stadionproject.[5] Zolang Cercle geen eigen stadion heeft kan het blijven spelen op het Jan Breydelstadion, of in het nieuw stadion van Club Brugge op dezelfde site wanneer Jan Breydel wordt afgebroken.[6]
Vrouwenvoetbal[bewerken | brontekst bewerken] Zie het artikel Cerkelladies Brugge voor de geschiedenis van de vrouwenploegSinds 1971 richt de KBVB ook officieel vrouwenvoetbal in. Cercle Brugge trad in 1974 ook met een vrouwenelftal in competitie. In 1975 promoveerde de ploeg er naar eerste klasse. Het grootste succes kende de ploeg in 1981, toen ze zowel de titel als de beker pakte. De volgende jaren kon ze dit succes niet meer herhalen; vanaf 1993 degradeerde de ploeg naar lagere afdelingen. In 1998 splitste de vrouwenafdeling zich af van Cercle Brugge en ging ze voortaan autonoom verder als Cerkelladies Brugge. Badeend
ballonnen
Barbie
Bestuurbare Auto
Boemerang
bordspel, gezelschapsspel of tafelspel
backgammon
Barricade
De betoverde doolhof
Catan (Kolonisten van Catan)
Carcassonne
Cluedo
dammen
dobbelspellen
Yatzee
domino (Domino Day)
Electro
ganzenbord
Go
Halma
Jenga
kaartspellen
Blackjack
Bridge
Canasta
Eenendertigen
Hartenjagen
Jokeren
Klaverjassen
Koehandel
Kwartetten
Pesten
Poker
Rikken
Uno
De Weerwolven van Wakkerdam
Zwikken
Levensweg
Lotto
Mastermind
memory
Mens erger je niet
Mikado
Molenspel
Monopoly
Pim-pam-pet
Pisa (Toren van Pisa)
Risk
Rolit
Rummikub
schaken
Scrabble
Stratego
Tangram
Triominos
Trivial Pursuit
Vier op 'n rij
Visspel of hengelspel
Zeeslag
Breien
C
constructiespeelgoed
Blokken en blokkendoos
Clicks
Clippo's
Eitech
LEGO
megablocks
Duplo
Kapla
K'NEX
Meccano
Mobaco
miniPLEX
D
Diabolo
Diamond painting
Disney Princess
Dobbelsteen
Dorodango
Dufty
Duplo
E
Elastieken spel
Ezelen
F
Fantasiespel:
Dinky Toys auto's
Matchbox auto's
Hot Wheels
Fisher-Price
Kinderservies
My Little Pony
Nepfruit
garage
poppenhuis
poppenkast
Fidget spinners
Fidgettoys
Fimo
Frisbee
Furby Boom
G
Gogo
H
Haken
Hobbelpaard
Hoelahoep
Hoepel
J
Jatzee
Jeu de boules
Jojo
K
K'NEX
Kapla
Katapult
Kidizoom
Knikker
Knuffeldier
knuffelbeest
knutselmateriaal
Koersballen
Kubb
L
Lalaloepsie
LEGO
Littlest Pet Shop
Littlest pet shops
M
Marklin
Matroesjka
Meccano
modelbouw
modelauto (speelgoedauto)
modeltrein
modelvliegtuig
maquettes
Mozaïek
Muziekinstrumenten voor kinderen
My Little Pony
N
Number kubb spel
P
Play doh
Playmobil
Pop (speelgoed):
Barbie
Baby Born
Baby Annabell
Chou Chou
Handpop
Playmobil-poppetjes
Pop it
Poppenhuis
Punikken
Putty
Puzzel
insteekpuzzel
legpuzzel
R
Rainbow Loom
Rubiks kubus
Rummikub
S
Schilderen op nummers
Schleich
Schleich (bedrijf)
Scoubidou
Sjoelen
Slime
Space Scooter
Sparen of verzamelen:
Flippo's
Pokémon kaarten
Speldjes
Sleutelhangers
Voetbalplaatjes
Speedkub
Speelgeld
Speelgoedsoldaat
speeltuig:
Badminton (rackets)
bal en balsporten
ballenbad
croquet
Diabolo
draaitol
Driewieler
Duwkar, trapkar of skelter
glijbaan
Hinkelbaan
Hoelahoep of hoepel
jojo
Klimrek
knikkerbaan
kruiwagen
Kubb
rammelaar
Schommel
skates
skippybal
springtouw
step
trampoline
voetbal
waterpistool
windmolentje Dit bestaat al in Nederland sinds ten minste 1600
Wip
wipkip
spelcomputers
Atari
PlayStation
PlayStation 3
PlayStation 4
Gamecube
Nintendo
Nintendo's Game Boy
Nintendo's Game Boy Advance
Nintendo DS
Nintendo 3DS
Sega
Wii
Wii U
Xbox
Xbox Kinect
Xbox Live
Xbox One
Xbox 360
Springtouw
Squisy
Steltlopen
Step
Stikeez
Stoepkrijt
Strandbal
Strijkkraal
Superzand
T
Teddybeer
Teken- en schildermaterialen, waaronder stoepkrijt, schoolbord met krijt
Tol (speelgoed)
Transformers
Trapauto
Tijdschrift
Twister
V
Vinger elastieken
Vlieger
X
Xshot
Z
Zandbak en bijbehorende spullen (schepje, emmertje)
Zeef
Deus Drawing KL.png
Dit artikel valt onder het portaal Hobby's.
Categorieën: SpeelgoedLijst
Navigatiemenu
Account aanmakenInloggen
ArtikelOverleg
LezenBrontekst bekijkenGeschiedenis
Zoeken
Doorzoek Wikikids
De Boomhut
Hulp
Kids
KidsPortaal
Nieuw artikel maken
Plaatje uploaden
Volwassenen
HulpPortaal
Nieuwe artikelen
Recente Wijzigingen
Hulpmiddelen
Links naar deze pagina
Gerelateerde wijzigingen
Speciale pagina's
Afdrukversie
Permanente koppeling
Paginagegevens
Deze pagina is voor het laatst bewerkt op 1 jun 2023 om 10:31.
Reserveploeg[bewerken | brontekst bewerken]Sinds het 2022/23 seizoen treden de beloften van Cercle aan in de Belgische competitiestructuur. Op basis van hun rangschikking in de Reserve Pro League het seizoen ervoor werd Jong Cercle verwezen naar de Tweede Afdeling.[7]
Nieuw logo[bewerken | brontekst bewerken]Op 23 juni 2022 stelde de vereniging haar nieuw logo voor.[8] Het felgroen en de typografie vallen op.
Sponsors[bewerken | brontekst bewerken]PeriodeKledingsponsorShirtsponsor1975-1977AdidasYsco1977-1981ABB Verzekeringen1981-1986Adidas1986-1987Rodenbach1987-1990Diadora1990-1991Uhlsport1991-199249R Jeans1992-1994Petros1994-1995Breitex1995-1996Ysco1996-1997Puma1997-2001Renault2001-2002RES Barter System2002-2003RES Barter System, Standaard Boekhandel2003-2005OlympicStandaard Boekhandel2005-200612072006-2007Vitafytea2007-2008MasitaVacansoleil2008-2015ADMB2015-2016Acerbis2016-2017Business Kring Cercle Brugge2017-2019Erima2019-2023KappaNapoleon Sports & Casino2023-hedenKappaGolden PalaceErelijst[bewerken | brontekst bewerken]Nationaal[bewerken | brontekst bewerken]Belgisch landskampioenschap
winnaar (3): 1910-11, 1926-27, 1929-30Beker van België
winnaar (2): 1926-27, 1984-85finalist (5): 1912-13, 1985-86, 1995-96, 2009-10, 2012-13Belgische Supercup
finalist (2): 1984-85, 1995-96Individuele trofeeën[bewerken | brontekst bewerken]Topscorer (5)

Alphonse Six: 1911

Josip Weber: 1992, 1993 en 1994

Kévin Denkey: 2024