Maya Terracotta Perfecte statiefplaat. 600-900 n.Chr. 33 cm

Driepootkom.

- Thermoluminescentietest -

Maya, 600-900 n.Chr.

Terracotta.

33 cm diameter en 8,5 cm hoogte.

HERKOMST: Privécollectie, Mario Villa (1953 - 2021), New Orleans, VS Mario Villa staat bekend als meubelverzamelaar, kunstenaar, ontwerper en fabrikant.

CONDITIE: De plaat behoudt zijn originele polychromie, het is samengesteld uit vier grote fragmenten, zonder toegevoegde gebieden. Het heeft wortelmarkeringen op de basis en polychrome gebieden.

BESCHRIJVING:

Een brede, ondiepe kom met een platte bodem, wanden die naar buiten opengaan, lichtjes krommen en een ronde, ronde, uitgeholde rand. Hij staat op drie kleine cilindrische pootjes. Hij is gemaakt van lichtgekleurd keramiek, zichtbaar op de basis en pootjes, en versierd met rode, zwarte en okerkleurige engobes, een polychroom dat het hele oppervlak van de kom bedekt, inclusief de buitenkant van de wanden. Binnenin de kom is de decoratie georganiseerd in goed gedefinieerde ruimtes, met zwarte lijnen die de bodem van de wanden onderscheiden en de onderverdeling van de wanden in vier gelijke ruimtes markeren, volgens een kruisvormig patroon. Dit type driepootschotel werd gebruikt tijdens rituele banketten om maïstamales te serveren, een voedsel van groot symbolisch belang in de Maya-religie, waarnaar de iconografie van de decoratie van het stuk zelf meestal verwijst (afb. 1).

Het hoofdmotief, dat de bodem van de kom inneemt, is een hoofd in profiel naar links, een personage met gestileerde kenmerken en een opvallende schedeldeformatie, versierd met een ingewikkelde hoofdtooi, neusring, oorbellen en ketting. Dit is de Maïsgod, een van de belangrijkste in het Maya-pantheon. Hij was een welwillende godheid die het leven, de welvaart en de overvloed vertegenwoordigde. Hij werd mogelijk beschouwd als de schepper van de wereld en werd ook geassocieerd met de wisseling van de seizoenen. Het verhaal van zijn dood en wedergeboorte was ook een centrale metafoor voor het geloof in de apotheose van de Maya-koningen. Geïdentificeerd onder de naam Hun-Hunahpu in de Popol Vuh, een compendium van Maya-tradities geschreven in de 16e eeuw, bereikte de maïsgod de status van culturele held tijdens de Klassieke periode.

De afbeelding is zorgvuldig, met een fijne zwarte lijn die de verschillende details met precisie en elegantie tekent. De schedelvervorming bepaalt een aflopende lijn vanaf de kruin van het hoofd die zich uitstrekt tot een licht naar achteren hellend voorhoofd en zonder onderbreking doorloopt om de neus te vormen, die recht is en aan de basis zacht naar beneden gebogen. De lippen zijn dik en expressief, open in een naturalistisch gebaar dat het beeld verlevendigt. De algemene stilering van de afbeelding wordt ook weerspiegeld in de amandelvormige, zeer langwerpige ogen, typisch voor de Maya-plastische kunst, en in details zoals de oren, die smal en ook erg lang zijn. De afbeelding wordt voltooid met dikkere strepen rood pigment, inclusief gezichtsschilderingen rond de ogen en mond van het personage. De hoofdtooi omvat een bovenste verenkam en twee grote dubbele plukjes, één aan de voorkant en één aan de achterkant, die vooral prominent aanwezig zijn in de profielweergave. De ketting is gemaakt van maïskorrels, een motief dat wordt herhaald voor de mond van de figuur, alsof het eruit komt. De versiering op de wanden van het stuk is eenvoudiger. Twee effen kwadranten met een rode achtergrond worden afgewisseld met twee andere kwadranten met grote, in het zwart getekende maïskorrels op een okerkleurige achtergrond. Hierbij wordt hetzelfde kleurenschema gevolgd als voor de achtergrond van de kom.

De Mayacultuur ontwikkelde zich over een groot gebied, van zuid-centraal Mexico tot Guatemala en Honduras. Dit gebied bestond uit drie verschillende regio's: de bergen of Hooglanden, de tropische jungle of Laaglanden, en de laaglanden van de Golf van Mexico en het schiereiland Yucatán, elk met zijn eigen specifieke bronnen. De activiteit van de Maya's tijdens de Klassieke periode was gecentreerd in de Hooglanden en Laaglanden, waarvan de belangrijkste centra respectievelijk Tikal en Kaminaljuyú waren.

Deze cultuur begon zich te vormen vanaf de eerste dorps- en landbouwgroepen die het gebied bewoonden en deelnamen aan de sfeer van uitwisseling en invloed van groepen uit centraal Mexico, voornamelijk de Olmeken. Rond de 10e eeuw na Christus, mogelijk als gevolg van het gebrek aan regenval, de achteruitgang van het ecologische systeem en sociale onvrede, werden de belangrijkste burgerlijke en ceremoniële centra verlaten. Later zouden populaties van Maya-oorsprong zich hebben gevestigd op het schiereiland Yucatan en samen met groepen uit centraal Mexico, voornamelijk Tolteken, nieuwe centra vormen, zoals Chichen Itza en Mayapan, die zouden blijven bestaan tot de komst van de Spanjaarden in 1525. Zelfs vandaag de dag zijn er nog steeds volkeren die behoren tot de Maya-traditie, van Yucatan tot Honduras, die de manier van leven, kleding en taal van deze oude cultuur voortzetten.

De basis van hun economie was slash-and-burn landbouw op bewerkte velden of milpas, waarbij ze met behulp van geslepen stokken voornamelijk maïs, pompoen, chilipepers en bonen zaaiden. Ze werkten vier maanden per jaar en vanwege erosie moest het land voortdurend worden geroteerd. Daarnaast verzamelden ze grote hoeveelheden wilde groenten en fruit, jaagden ze op wilde dieren, haalden ze honing uit bijenkorven en visten ze in de zee, meren en rivieren. Omdat de hulpbronnen van regio tot regio verschilden, speelde handel een belangrijke rol. De Maya's waren in staat om de tijd en de bewegingen van de aarde en de sterren te meten, op basis van berekeningen met behulp van een vigesimaal wiskundig systeem. Ze ontwikkelden twee kalenders, een zonnekalender of haab (van 365 dagen met 18 maanden van 20 dagen, plus nog eens 5 dagen) en een maankalender of tzolkin (van 260 dagen), die respectievelijk burgerlijke en religieuze activiteiten regelden. Beiden handelden gelijktijdig, in een kalenderwiel, dat na 52 jaar een cyclus sloot en gebeurtenissen zich opnieuw herhaalden. Bovendien ontwikkelden de Maya's, gebaseerd op de erfenis die de Olmeekse cultuur had achtergelaten, een schrijfsysteem van glyphen of tekens die in twee kolommen waren verdeeld, van links naar rechts en van boven naar beneden gelezen. Dit is te vinden op de muren en trappen van belangrijke gebouwen, op aardewerk en in boeken of codices van amatepapier of hertenhuid.

Ze ontwikkelden een unieke artistieke stijl met een complexiteit die vaak wordt vergeleken met de Europese barok. Ze beeldden de mens af op een zeer realistische manier en met correcte anatomische verhoudingen, in naturalistische poses en met de nadruk op beweging. De hoofdthema's van hun kunst waren heilig, ritueel en hiërarchisch, hoewel er ook scènes uit het dagelijks leven en de lokale fauna zijn, zoals de aap, tapir, jaguar, vleermuis, quetzal, vis en schildpadden. Steen was een van de meest gebruikte grondstoffen voor de bouw van gebouwen en voor het snijden van stèles, sculpturen en verschillende bas-reliëfs en super-reliëfs die de constructies sieren. In de architectuur introduceerden ze het stèle-altaar, de boog en het valse gewelf. Naast monumentale kunst was ook persoonlijke esthetiek belangrijk, en zo maakten ze jade-ornamenten, zoals oorbellen, hangers, kettingen en maskers, vervormden hun schedels en neuzen en hingen een ornament op hun voorhoofd om ze op rapen te laten lijken. Hun aardewerk, versierd met schilderijen en gravures, biedt veel van de mooiste stukken precolumbiaanse kunst, de meest voorkomende vormen zijn vazen, kommen en wierookbranders. De eerste bevatten meestal teksten geschreven in het glyphsysteem dat door deze cultuur is ontwikkeld.

Aanbidding was fundamenteel voor de Maya's, omdat zij de aardse en bovennatuurlijke, lagere of donkere en hogere of hemelse werelden zagen als een eenheid waarin mensen, godheden, dieren en planten vanaf hun geboorte nauw met elkaar verbonden waren door het lot. Daarom gingen ze naar de grote burgerlijk-religieuze centra op zoek naar de horoscoop en offerden ze bloed uit hun vingertoppen, oorlellen of tongen, dat werd afgezet op de altaren die voor de steles waren opgericht. Het pantheon was breed, met de scheppergod Hunab Ku en de god van de Nacht die de onderwereld bewoonde: de god Ah Puch, die opviel. Ze aanbaden ook de zon, de maan, Venus en andere hemellichamen en verschijnselen zoals regen, vertegenwoordigd door Chaac. Aan de andere kant waren er beschermgoden van de verschillende sociale groepen en specialisten, zoals Kukulcan, de Gevederde Slang, geassocieerd met de heersende klasse, en Ek Chuah, verbonden met de handelaren en cacaoproducenten. Bij de dood kon het individu, afhankelijk van zijn verdiensten, voor eeuwig rusten in een van de hemelen, onder de schaduwrijke bladeren van de ceibaboom, of permanent lijden aan de kwellingen van honger en kou in de donkere onderwereld. Als hij een boer was, werd hij begraven in de buurt van de hut waar hij was gestorven; als hij een edelman was, werd hij gecremeerd en werd zijn as in urnen in ondergrondse gewelven geplaatst. Als hij een heerser was, werd een piramidevormige tempel gebouwd als begraafplaats.


BIBLIOGRAFIE:

- EVANS, S.T.; WEBSTER, D.L. Archeologie van het oude Mexico en Centraal-Amerika: een encyclopedie. Taylor & Francis. 2000.
- GRUBE, N. (red.). Los Maya's. Una Civilización Milenaria. Könemann. 2006.
- SHARER, R.J.; TRAXLER, L.P. De oude Maya's. Stanford University Press. 2006.

PARALLELLEN:

Afb. 1 Driepootschotel met de Maïsgod. Guatemala, Mayacultuur, 7e-8e eeuw. Polychroom keramiek met engobes, 35,1 cm diameter. Princeton University Art Museum (VS), inv. 2016-1193.


Opmerkingen:
- Het stuk wordt geleverd met een echtheidscertificaat.
- Het stuk bevat een Spaanse exportvergunning.
- De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Herkomstverklaring gezien door Catawiki.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.