Graham Hancock: Het ontstaan en het einde van alles

Hancocks ontdekkingen vormen een intellectuele revolutie!
Monumenten als de Sfinx in Egypte, de tempels in Tiahuanaco en de Tempel van de Zon hebben de mensheid altijd voor raadselen gesteld. Hoe konden ze zo gebouwd worden zonder al onze moderne technologie en wetenschap? En welke geheimzinnige boodschap schuilt er achter hun stenen façade? Zijn zij het werk van de goden of van een onbekende hoge beschaving?
In Het ontstaan en het einde van alles legt Graham Hancock de stukjes van de puzzel in elkaar. Door de overlevering van mythen in verschillende beschavingen te bestuderen, spoort hij een wetenschappelijke taal op die de eeuwenlange bestudering van astronomische verschijnselen beschrijft. Met moderne geologische en astronomische technieken toont hij aan dat bepaalde monumenten veel ouder moeten zijn dan men tot nu toe dacht. Bovendien ontdekt Hancock dat men in vroeger tijd de wereld al met grote exactheid in kaart kon brengen. Deze ontdekkingen doen het bestaan van een hoge beschaving vermoeden, die op mysterieuze wijze tot een einde moet zijn gekomen.

Commentaar:
Schrijvers over de grote raadselen van de mensheid (Von Däniken, Berlitz, enz.) hebben het altijd wel goed gedaan: Hancock draagt een nieuwe oplossing aan. Hij legt grote verbanden tussen de wereldkaart van Piri Reis, de Inca's, Maya's, Egyptenaren e.d., grote natuurlijke fenomenen, en de wereld van de mythen. Grote catastrophes luiden ijstijden in of uit. Wat de chronologie betreft: de precessie van de aarde door de tekens van de dierenriem is altijd onderschat. De hele wereldgeschiedenis dient te worden herzien. De combinatie van de continentale verschuivingen en de klimaatsveranderingen verhullen dat Antarctica ooit een gematigd, zelfs subtropisch klimaat had. 'Alles' wijst erop dat hier Atlantis lag. Na 440 pagina's boordevol informatie is de vasthoudende lezer ook overtuigd, en weet hij: zoals die oude beschavingen ten onder gingen, zo zullen ook wij het onderspit delven.