WASABI SEED Green Man's digitale satellieten 1979

WASABI SEED 2022

Laserprinten op papier van de digitale satellieten van "Green-man 1979"
Werk nr. 5 van serie nr. 2 getiteld: "Attraction of de vreemde indruk van deja-vu"
Met gespiegelde lijst en certificaat van echtheid

"Art... It is the highlighting of the essence of 'existing' (M@t 1618.2022)

Kunst inspireerde me al heel vroeg, toen ik vier jaar oud was maakte ik mijn eerste werk, bollen op gebakken aardewerk.
Dit verhaal begon eigenlijk op een unieke manier de wijziging van de kleuren verkregen tijdens het bakken maakte een sterke indruk op mij, zelfs een teleurstelling.
Op dat moment besloot ik deze ervaring voort te zetten. Zelfs vandaag de dag is het dezelfde energie en dezelfde motor die me drijft in elk creatief proces.
Ik creëer op een autistische manier, het idee van tijd verdwijnt. Ik componeer van een wit canvas door de adrenaline en de impuls vast te houden.
Ik druk mijn kunst uit, op straat door graffiti die ik transponeer in de werkplaats. Ik gebruik performance ook als uitdrukkingsmiddel.
Vooral in 2013, tijdens de vernietiging van de volledige serie 1 bestaande uit 32 werken ten behoeve van de performance getiteld CDD: "Creation / Destruction / Exceeding "
Beïnvloed en geïnspireerd door de werken van: Leonard De Vinci, Claude Monet, Georges Seurat, Damien Hirsh, Roy Lichtenstein, Keith Harring, Degas en Banksy of omgekeerd in opstand gekomen en gestoord door bepaalde werken van kunstenaars zoals Marina Abramovic of dezelfde Damien Hirsh, deze invloeden stellen me in staat om mijn creatieve energie te richten op richtingen die ik wil beheersen.
Ik ben een schepper in voortdurende evolutie. Zo ontwikkelde ik door vernieuwing en onderzoek mijn eigen beweging, het sferisme.
Waar alleen de bol de architectuur vertegenwoordigt van deze creatieve stroming, die ik herleid tot de drie "M's": het materiaal, het materiaal en het medium. Hier zijn twee citaten die ik tijdens het schilderen heb gecomponeerd:

"Kunst... is het benadrukken van de essentie van wat bestaat" (M@t 1618 . 2022)

Inderdaad, ik voel kunst als een communicatiemiddel tussen kunstenaars, voorbij het leven en de tijd.
Er is dan een progressie mogelijk van de ene kunstenaar naar de andere, levend of dood (door de inspiratie die zijn werken arouse) als een soort virtuele en tijdloze brug.
Het werk kristalliseert een resultaat uit, dat naar mijn mening representatief is voor zijn tijd. Het kunstwerk wordt dan een object van getuigenis om de ongrijpbare sfeer die de kunstenaar voelde te vertalen. Het werk zelf is voelbaar en concreet; het maakt het dus mogelijk om vast te leggen en te delen wat niet is of wat niet meer is: de heimelijke sfeer die eigen is aan het verstrijken van de tijd.
Hier is een tweede, meer manicheïstisch die ik volledig aanneem.

"Goed en kwaad maken deel uit van een perfecte balans die ons totaal te boven gaat... Onze verantwoordelijkheid als mens hangt af van de keuzes die we maken en de acties die we uitvoeren »
(M@t 1618.2022)

In mijn creatieve proces confronteer ik mezelf vaak met tegenstellingen, dit wordt gevoeld in mijn creaties waar de krachtige contrasten me naar deze reflecties over goed en kwaad leiden. Als een natuurlijke balans der dingen die ons totaal te boven gaat... (voor ons mannen)...

Dank je, Mat 1618...