Frits Van den Berghe '' Cafescene ?'' olieverf op paneel

• Frits Van den Berghe '' Cafescene ?'' olieverf op paneel 35 x 46 cm met lijst 55 cm x 66 cm .lijst beschadigd.
• Frits Van den Berghe Gent 3 april 1883 – aldaar, 23 september 1939) was een Vlaams kunstschilder.

Van den Berghe werd geboren te Gent. Hoewel vandaag algemeen erkend als meester van het Vlaamse expressionisme en het fantastisch surrealisme, bracht hij aanvankelijk fijngevoelige impressionistische werken, met opvallend symbolistische inslag.
Op aandringen van Alfons Dessenis verhuisde hij in 1902 naar Sint-Martens-Latem. In 1906 sloot hij er vriendschap met Albert Servaes, Gustaaf De Smet en Constant Permeke. Hier zou het Latemse expressionisme geboren worden. Van den Berghe werd de wellicht meest cerebraal ingestelde schilder van de Latemse expressionisten.
In 1907 trouwde hij met Elvira Van Houtte. Het gezin zou twee dochters krijgen, Yolande en Edith. In datzelfde jaar werd hij docent aan de Gentse academie. Een verhouding met de Gentse actrice Stella van de Wiele stuurde echter een harmonieus gezinsleven in de war en had een negatieve invloed op zijn kunst.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zou zijn expressionisme volledig tot ontwikkeling komen, toen hij met De Smet, in Amsterdam, Blaricum en Laren verbleef. Daar ontstond een stijlverwantschap met de donkere visie van de Franse Henri Le Fauconnier, de Nederlandse Jan Sluyters en de Duitse houtsnijder Heinrich Campendonk. Ook de freudiaanse psychoanalyse liet haar eerste sporen na.
In 1922 woonden De Smet en hij een tijd samen met Permeke, in de Kaaistraat te Oostende. Daar stelden zij vast dat Permeke tijdens zijn verblijf in Engeland een gelijkaardige stijlevolutie had doorgemaakt. Enkele maanden later vestigden De Smet en Van den Berghe zich aan de Leie, eerst in Bachte-Maria-Leerne, daarna in de Malpertuis-villa te Afsnee, gehuurd door de galerijhouder Paul-Gustave Van Hecke. Daarvoor had hij, uit geldnood, een wasserijtje uitgebaat dat op een catastrofe was uitgedraaid.[1] Van den Berghe bereikte in Afsnee, omringd door het gezin De Smet, zijn expressionistisch hoogtepunt.
Na de ineenstorting van de Brusselse kunstwereld in 1928, werd hij vast illustrator bij het Gentse socialistische dagblad Vooruit. Hij bleef er tot zijn dood. Intussen was zijn harde expressionistische stijl uitgegroeid tot een fantastisch surrealisme, waarbij hij irreële droombeelden en groteske hallucinaties in vaak opvallende kleurengamma's suggereerde. Hij had de vitaliteit en de sensualiteit van het expressionisme verzoend met de verfrissende, inventieve methode van het surrealisme.
Het centrale thema in zijn omvangrijk oeuvre is steeds de mens geweest in zijn tragische onvolkomenheid en afhankelijkheid. geen coa.
Van den Berghe stierf op 56-jarige leeftijd te Gent.