Hans Beers (1946) - Grande et belle composition abstraite

Kunstenaar: Hans Beers XX geboren in 1946

Prachtige en grote originele werken in zeer kleurrijke abstracte gouache van goede kwaliteit.

Wordt zonder lijst verkocht

Afmetingen : 67cm x 47,5cm

Rechtsonder gesigneerd.

Perfecte staat van instandhouding, de kleuren zijn subliem.

ik had de kans om de hele werkplaats van deze kunstenaar te kopen, wat 40 jaar hard werken is..

Van extreme kwaliteit en absolute perfectie.

De details zijn inderdaad het werk van een groot kunstenaar die zijn kunst perfect kent.

Nog steeds een volkomen onbekende kunstenaar, dit is een buitengewone investering, over enkele jaren zullen de prijzen een onbetaalbare schaal hebben bereikt.

Biografie

Hans Beers is verhuisd van Zevenbergen nabij Breda naar Antwerpen. Hij zocht een huis, een atelier en een galerie en vond deze in de rustige Isabella Brantstraat achter het Gerechtsgebouw. Dit weekend viert de kunstruimte zijn dertigjarig bestaan. "Vanaf het begin was het duidelijk dat ik naar Antwerpen zou verhuizen. We verhuisden als student. Deze buurt van advocaten is bijna een dorp. Het is sindsdien niet veel veranderd. De Anselmostraat en de Lange Lozanastraat zijn de winkelcentra van de straten en stille takken vertakken zich om hen heen, van burgerlijke straten." Hans Beers, samen met de galerie Sonja Mertens en Huyse Molensloot, biedt kunst aan. Elke maand exposeert hij zijn eigen werken of die van zijn collega's. In de bakkerij, de drukkerij, de fotowinkel en het plaatselijke kantoor van KBC hangt hij kleine werken op die verwijzen naar de tentoonstellingen bij hem thuis. "Ik kan er niet van leven. Maar af en toe verkoop ik iets van mezelf of van een collega. Ik restaureer ook oude schilderijen. Het is gewoon leefbaar samen. Maar je krijgt me hier niet weg. Het leven is te aangenaam." Voor de dertigste verjaardag van zijn galerie exposeert Beers recente gouaches en textiele werken, bijna abstract, van zijn eigen hand, naast het werk van collega's zoals Georgette Dick uit De Pinte, Chris Van Buggenhout uit Antwerpen, Walter Schelfhout uit Berlare, André Brener en Rolands Cobbaut uit Aalst.


Studie en opleiding :

Studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunst St.-Joost in Breda. Heeft aan deze instelling de eindopleiding (5 jaar) "Monumentale Vormgeving" afgerond, inclusief het ontwerpen en uitvoeren van architectonische werken, muurschilderingen, wandtapijten, plastic, glas-in-lood en ruimtelijke elementen. Heeft ook een onderwijsgraad behaald voor het geven van tekenlessen in Eindhoven. Daarna een jaar interieurarchitectuur aan de Academie voor Kunst in Tilburg. Volgde ook een privécursus restauratie van oude schilderijen in Breda.

Activiteiten:

Stichtte een jeugdatelier in Noord-Brabant, waar hij vijf jaar doorbracht met tekenen, schilderlessen en boetseren. Heeft ook twee jaar lang ergotherapie gegeven aan ouderen. Verhuist naar Antwerpen en sticht in 1970 de bescheiden kunstgalerie Isabella Brant. Oorspronkelijk ontworpen als een tentoonstellingsruimte voor andere kunstenaars, was het tot 1992 bijna uitsluitend bestemd voor de permanente tentoonstelling van zijn eigen werk.

. Vanaf 1993 begon de galerie weer met tentoonstellingen van andere kunstenaars. Kenmerken: De meeste werken hebben een sterke symbolische dimensie en behandelen zeer universele thema's, zoals oorlog en vrede, de kosmos en de tekens van de dierenriem, de geboorte en evolutie van de mens. Het werk is doorgaans opgebouwd in opeenvolgende cycli van drie tot twaalf werken. De gebruikte basistechnieken zijn gouaches, wandtapijten, batiks, pastels, pentekeningen en lakschilderijen. Tentoonstellingen: Breda, Heusden, Etten-Leur, Zevenbergen, Amsterdam; Antwerpen (G.B.Art Gallery; Onderwijsraad Hofstraat; C.A.W. Rue de Chêne); Deurne (1974 en 1979, Kunstkamer Manebruges; 1975, Galerij Jordaens); Borgerhout (1978 en 1982, gemeentehuis, Turnhoutsebaan); Zichem (1976, geboorteplaats van E. Claes); Brasschaat (1973, galerie 'Londress'); Gent (1975, 1976, Sint-Pietersabdij, Salon des Arts et Métiers). Antwerpen, 1989 Galerij “De lagiers”. Wijnegem, 1991 "Molenheide" 1992 Galeria Sala Stephan. Villajoyosa Alicante Costa Blanca Spanje. 1993 A.S.L.K Koksijde. 1993 Stenen in het molenaarshuis. 1994 Hof De Bist Ekeren. 1994 ASL Koksijde. 1995 Galerie Isabella Brant Antwerpen. 1996 Hof de Bist Ekeren

Hier is de recensie van een eminentie in de kunst die veertig jaar lang het werk van Hans Beers volgde

Guy van Hoof schrijft over Hans Beers

Hier zijn mijn indrukken van de tentoonstelling in Hof De Bist in 1971,

Lang geleden had ik de kans om een tentoonstelling te presenteren met werken van Hans Beers! Een dagboek geschreven terwijl zijn wandtapijten en gouaches er veel duidelijker worden gepresenteerd dan in zijn eigen I.Brant-galerij. En inderdaad, bij hem is de ruimte simpelweg kleiner en daarom voelt Hans Beers soms de behoefte om zijn vleugels uit te slaan, om zijn werk in een andere context te laten bewonderen. Het is waar dat zijn werk het beste tot uiting komt in een open ruimte, waar we een stapje terug kunnen doen en alles één voor één kunnen bekijken. Ze werken allemaal afzonderlijk, terwijl deze kunstenaar aan de andere kant werkt met kleine series, terugkerende thema's, onderwerpen die door de jaren heen al zijn creatieve werk blijven bepalen. Hans Beers werkt er inmiddels veertig jaar en had in diezelfde periode ook zijn galerie waar hij andere kunstenaars uitnodigde en een kans bood. Nu vindt hij langzaam de tijd om te stoppen, tenminste met de galerie, maar hij is zo gehecht geraakt aan de locatie aan de Isabella Brant Street dat hij waarschijnlijk niet meer weg wil; hij heeft daar veel ervaringen en goede tijden gehad en hij is van plan zijn werk exclusief, al dan niet permanent, tentoon te stellen. Deze keer wil hij deze 40 jaar kunst vieren met een retrospectief en een vorm van overzicht, een feestelijke avond waarvoor hij opnieuw terugkeert naar Hof De Bist, waar hij al meerdere malen werd uitgenodigd. Hij zou daarom een man kunnen zijn met vrij vaste gewoonten, met vaste punten in het leven, wat zich vertaalt in een constante in zijn werk, zonder al te abrupte veranderingen of ritmeveranderingen. Een gelijkwaardige man, of een andere man die weet van aanpakken. Dit betekent uiteraard niet dat het rustig is in zijn artistieke ziel. Een kunstenaar moet immers vaak allerlei tegenstand overwinnen, van buitenaf maar ook van binnenuit, en die vraag knaagt soms: waarom doe ik dit, voor wie doe ik dit, dat allemaal? Het kost moeite en energie terwijl we nog even moeten afwachten

Gelukkig zette Hans Beers door, zijn werk is van uitzonderlijke kwaliteit en vol variaties. Dit is niet zo vanzelfsprekend in een tijd die wordt gekenmerkt door media-aandacht voor alles wat sensationeel of zogenaamd gedurfd is, en waarin de inhoud ondergeschikt is aan de verpakking, het uiterlijk en de uiterlijke schijn. Hans Beers heeft altijd gekozen voor kunst als iets betekenisvols, voor creatief vakmanschap op zich. Materiaalkeuze, compositie, kleur- en lijntoepassing op een bestudeerde manier, hij woog altijd zorgvuldig af, testte en ontwikkelde. Voor hem is kunst een lang proces, een werk dat discipline vereist, al zou het voor hem sneller moeten gaan van het concept in zijn hoofd naar de uiteindelijke realisatie en voltooiing. Zijn werk is soms statisch-monumentaal en mobiel tegelijk, er is iets van roterende bewegingen waar te nemen, van cirkels, van het kosmische, van de evolutie van de wereld en van de mensheid. Hij streeft niet naar destructie maar juist naar het positieve, een positieve houding waarmee hij zijn werk een menselijke inhoud geeft. In zijn werk zien we bijvoorbeeld twee personages die elkaar de hand reiken, als een toenadering, een zoektocht naar een gemeenschappelijke basis. Bovendien heeft hij in het verleden een aantal misstanden aan de kaak gesteld, waaronder agressie door supermachten als de Verenigde Staten, het zogenaamd machtigste land ter wereld dat vaak macht misbruikt om de mensenrechten te schenden. De vernietiging van het Indiase volk, of van de zwarte mensen die onderdrukt werden als een inferieur ras. Hans Beers creëerde prachtige werken over dit thema die blijk geven van moed, oprechte overtuiging en nobele verontwaardiging tegenover wat er beslist anders zou moeten gebeuren in de menselijke samenleving. René Turkry schreef hierover: ‘Kunst moet in ieder geval een middel blijven om de hoogste menselijke vermogens, namelijk gevoel en begrip, te ontwikkelen en te verheffen. Wie dergelijke aspecten in de kunst bewaard wil zien, kan bij Hans Beers terecht voor een goed adres. Deze geëngageerde kunstenaar baseert zijn werk op een realiteit die nooit buiten de wereld ligt en plaatst het in een brede maatschappelijke context. Ook de ideologische, morele en filosofische wendingen van dit turbulente tijdperk komen aan bod.

Hij kan onrechtvaardigheid en wreedheid niet negeren. Hij wordt gekweld door het lijden van de mens, omdat het lijkt op de losprijs die de mens betaalt voor de vreugde van het leven. Deze vreugde is overigens ook aanwezig in zijn werk, schoonheid, een zacht vrouwelijk element dat hij contrasteert met het vaak machogedrag van de man van de macht. Dit zie je uiteraard duidelijk terug in de materiaalkeuze; hij werkt graag met zijde, allerlei stukjes, stroken en bandjes, als stukjes van een puzzel, delen van een geheel. Dit moet altijd goed voorbereid worden, een tekening gemaakt en vervolgens omgezet in een samenhangende compositie. Dit is een centrale gedachte in dit werk: deze kunstenaar ziet destructieve krachten in de mens, maar heeft de hoop op een betere samenleving behouden, hij streeft naar een goed begrip en een harmonieuze combinatie van de kosmos, van de natuur en de mens. Hij weet dat er veel tegenstrijdige elementen zijn en dat evolutie een lang proces is, maar hij voelt ook een religieuze aanwezigheid in dit leven die hem persoonlijk na aan het hart ligt. Het is een overtuiging die niet altijd rationeel is en dat ook niet hoeft te zijn. Bij Hans Beers merk je een verband tussen logica of rede en gevoel, tussen het tastbare en het mysterie, tussen de feiten en het onverklaarbare. En dit is precies zijn interpretatie van kunst, zijn geving van het artistke. In zijn tekeningen, gouaches en wandtapijten biedt Hans Beers een soort synthese van zijn denken, zijn filosofie; het kosmisch-religieuze, de roterende en cirkelvormige beweging van de tijd en de mens in beweging, naast deze oorlog, vrede, liefde, alles in een eenheid die zowel figuurlijk als abstract wordt weergegeven. Er zit iets van lijden of eenzaamheid in, maar net zo goed van een overwinning, iets feestelijks, vreugdevols, een innerlijke gloed die wordt weerspiegeld door tinten van betoverende kleuren en details van kralen en versieringen. Sommige ophangingen spreken van water, veel gouaches geven een heldere, zachte en dynamische gloed af die elkaar afwisselt. Maar altijd is er het medeleven, de persoonlijke betrokkenheid, de eindeloze aandacht en nauwgezetheid die hem kenmerken als een serieuze en waardevolle kunstenaar.

Gouache

De brede, hoge wielslag van zijn thema komt meteen tot uiting in zijn gouaches. Hier krijgen we een goed beeld van de symboliek en het ritme dat Hans Beers in zijn werk introduceert. Chromatisch gezien berusten al deze gouaches op een sterk contrast tussen donkere en heldere kleuren zoals geel, gebroken groen, rood, roze en paars, die hij vaak verwerkt in zijn schokkerige golfcomposities. De rijk vertakte uitdrukking lijkt vooral gewaardeerd te worden op lijnen en op een geometrisch raster. Het figuratieve is ondergeschikt aan het spirituele aspect. Het abstractie-symbolische aspect lijkt overheersend. Alles spreekt van een geserveerde intensiteit, maar Hans Beers weet de spanning in zich op te nemen. Hij wijdde series aan Christus, de kosmos, de apocalyps en expressie door de handen. Ze zijn van binnen rijk, maar nooit sentimenteel of zielig. Ze tonen een gekanaliseerde gevoeligheid, soms ook een sterke emotie. Zijn reeksen zijn zowel de vrucht van bevraging als van reflectie. De cadans eigen aan Hans Beers loopt door al deze reeksen, maar ook een ritme aangepast aan elke reeks. Ook een serie rond het Vrijheidsbeeld in New York is ontroerend. In dit nogal geëngageerde opus gaat Hans Beers op bondige wijze in op de toepassing van de mensenrechten door de Amerikanen in hun eigen staat.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.