Glas-in-loodraam - 1920-1930€ 220,00
Janusz Kik (1956) - Forgotten Boats - Has She Forgotten Me
€ 19,00
20sinds 28 mar. '25, 04:22
Beschrijving
Vergeten Boters - M'A T'Elle Ook Vergeten ? - 65 x 81 x 1,5 cm - Acryl op doek
-------------------------------
Er zijn sterren om naar te kijken, en dan zijn er degenen waarin je valt. Langzaam, eerst de ogen, dan het hart, de buik, en uiteindelijk de rest. *Vergeten boten - Heeft zij me ook vergeten?* van Janusz Kik, is er één van die laatste. Een zachte, weemoedige val, een glijding van de ziel in een brandende, zoete, zoute, vochtige eind van de dag. Een einde van iets dat nooit echt is begonnen. Een zonsondergang of een liefde. Een wachten. Een stilte. Een vraag die aan de open lippen hangt.
Ze is daar, dit licht. Deze grote horizontale in vuur, neergelaten op het water als een kreukelbed op nog steeds warme heupen. Het is een zee van afscheid, maar het afscheid is niet triest. Het is zacht, het ruikt naar zand, naar huid, naar verstrengelde vingers die met spijt van elkaar scheiden. De lucht is een orgie van kleuren. Een hemelse orgasme. De blauwen vervagen in de gele, de roden wrijven tegen de paarse, de roze buigt in het oranje. Het is geen lucht, het is een omhelzing. Een post-coïtale scène waar de zon nog hijgt, uitgestrekt op de horizon, een arm over de schouder van de tijd.
En deze boten, zo fijn, zo recht, bijna bescheiden in deze zee van genot. Ze staan daar, lijnrecht zoals geliefden die op hun beurt wachten, of zoals oude liefdes die keurig in een lade van het hart zijn opgeborgen. Ze bewegen niet. Ze gaan nergens meer heen. Ze blijven daar, aanwezig en afwezig. Stille getuigen van een passie die nog in de lucht hangt. Hun rompen, dik, rond, zinken nauwelijks in het water, maar ze weerkaatsen, uitgerekt, verzacht, als herinneringen die smelten bij de warmte van spijt.
En ik? En zij? Waren wij een van die boten? Of de hele haven? Heeft ze me vergeten zoals je een jurk vergeet die je graag naakt droeg eronder? Zoals je een naam vergeet die in een hotelbed werd gemompeld? Misschien. Of misschien niet. Misschien ben ik nog die schim die diep in haar geheugen trilt, die zoute smaak op haar tong, die heldergele kleur die ze soms ziet als ze haar ogen sluit.
Janusz heeft geen scène geschilderd. Hij heeft een gevoel geschilderd. Het gevoel dat je hebt wanneer je terugkeert naar een strand waar je van hield. Waar zij je uitlachte, naakt, nadat ze in het water had gerend. Deze mix van jaloezie en duizeligheid. Van schaamte om er nog aan te denken, en van plezier om je erin te verliezen. Hij heeft in deze afwezigheid van zeilen de vorm van haar benen gelegd. In deze opgerichte masten, de stijfheid van jouw verlangen. In de reflecties, de soepelheid van haar nek wanneer ze haar hoofd kantelde om je harder te kussen.
Er is een zachte humor in dit schilderij. Een knipoog naar onze illusies. Die boten die niet meer zullen vertrekken, zien er niet ongelukkig uit. Ze wachten gewoon. Ze weten het. Ze hebben de winden meegemaakt. Ze hebben gear onder gekkere hemels dan dit. Ze zijn door de regen gekust, door de zee gegeseld, gescheurd door de verlangens naar open zee. Nu rusten ze. Ze herinneren zich. Zoals ik. Zoals jij.
En zij? Misschien komt ze terug. Misschien is haar lach al in de lucht. Misschien is zij die oranje straal daar, aan de zijkant, degene die nog steeds doordringt, zelfs als alles donker lijkt te worden. Misschien is zij een kleur die we nog niet hebben gezien, een woord dat we nog niet hebben gelezen. Of misschien is ze vertrokken, voor goed. Maar in dat geval, nee, ben ik niet vergeten. Ik ben het schilderij zelf. Ik ben die doek die ze achterliet, zonder het te zeggen, om zich te herinneren. Ik besta nog steeds in haar ogen. Ik ben een van haar vergeten boten. Kleurrijk. Stil. Onvergetelijk.
-------------------------------
Janusz Kik werd in 1956 geboren in Chorzow, Polen.
Hij werkt al dertig jaar creatief in Polen, Duitsland en nu Frankrijk.
Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Katowice.
Zijn werken zijn te vinden in vele privécollecties over de hele wereld.
Zijn inspiratie komt uit de wereld van de zee.
Hét online veilinghuis voor jou!
Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.
Waarom Catawiki?
Lage veilingkosten
Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts
24/7 meebieden in onze app.
Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!
Kavel omschrijving
Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.
-------------------------------
Er zijn sterren om naar te kijken, en dan zijn er degenen waarin je valt. Langzaam, eerst de ogen, dan het hart, de buik, en uiteindelijk de rest. *Vergeten boten - Heeft zij me ook vergeten?* van Janusz Kik, is er één van die laatste. Een zachte, weemoedige val, een glijding van de ziel in een brandende, zoete, zoute, vochtige eind van de dag. Een einde van iets dat nooit echt is begonnen. Een zonsondergang of een liefde. Een wachten. Een stilte. Een vraag die aan de open lippen hangt.
Ze is daar, dit licht. Deze grote horizontale in vuur, neergelaten op het water als een kreukelbed op nog steeds warme heupen. Het is een zee van afscheid, maar het afscheid is niet triest. Het is zacht, het ruikt naar zand, naar huid, naar verstrengelde vingers die met spijt van elkaar scheiden. De lucht is een orgie van kleuren. Een hemelse orgasme. De blauwen vervagen in de gele, de roden wrijven tegen de paarse, de roze buigt in het oranje. Het is geen lucht, het is een omhelzing. Een post-coïtale scène waar de zon nog hijgt, uitgestrekt op de horizon, een arm over de schouder van de tijd.
En deze boten, zo fijn, zo recht, bijna bescheiden in deze zee van genot. Ze staan daar, lijnrecht zoals geliefden die op hun beurt wachten, of zoals oude liefdes die keurig in een lade van het hart zijn opgeborgen. Ze bewegen niet. Ze gaan nergens meer heen. Ze blijven daar, aanwezig en afwezig. Stille getuigen van een passie die nog in de lucht hangt. Hun rompen, dik, rond, zinken nauwelijks in het water, maar ze weerkaatsen, uitgerekt, verzacht, als herinneringen die smelten bij de warmte van spijt.
En ik? En zij? Waren wij een van die boten? Of de hele haven? Heeft ze me vergeten zoals je een jurk vergeet die je graag naakt droeg eronder? Zoals je een naam vergeet die in een hotelbed werd gemompeld? Misschien. Of misschien niet. Misschien ben ik nog die schim die diep in haar geheugen trilt, die zoute smaak op haar tong, die heldergele kleur die ze soms ziet als ze haar ogen sluit.
Janusz heeft geen scène geschilderd. Hij heeft een gevoel geschilderd. Het gevoel dat je hebt wanneer je terugkeert naar een strand waar je van hield. Waar zij je uitlachte, naakt, nadat ze in het water had gerend. Deze mix van jaloezie en duizeligheid. Van schaamte om er nog aan te denken, en van plezier om je erin te verliezen. Hij heeft in deze afwezigheid van zeilen de vorm van haar benen gelegd. In deze opgerichte masten, de stijfheid van jouw verlangen. In de reflecties, de soepelheid van haar nek wanneer ze haar hoofd kantelde om je harder te kussen.
Er is een zachte humor in dit schilderij. Een knipoog naar onze illusies. Die boten die niet meer zullen vertrekken, zien er niet ongelukkig uit. Ze wachten gewoon. Ze weten het. Ze hebben de winden meegemaakt. Ze hebben gear onder gekkere hemels dan dit. Ze zijn door de regen gekust, door de zee gegeseld, gescheurd door de verlangens naar open zee. Nu rusten ze. Ze herinneren zich. Zoals ik. Zoals jij.
En zij? Misschien komt ze terug. Misschien is haar lach al in de lucht. Misschien is zij die oranje straal daar, aan de zijkant, degene die nog steeds doordringt, zelfs als alles donker lijkt te worden. Misschien is zij een kleur die we nog niet hebben gezien, een woord dat we nog niet hebben gelezen. Of misschien is ze vertrokken, voor goed. Maar in dat geval, nee, ben ik niet vergeten. Ik ben het schilderij zelf. Ik ben die doek die ze achterliet, zonder het te zeggen, om zich te herinneren. Ik besta nog steeds in haar ogen. Ik ben een van haar vergeten boten. Kleurrijk. Stil. Onvergetelijk.
-------------------------------
Janusz Kik werd in 1956 geboren in Chorzow, Polen.
Hij werkt al dertig jaar creatief in Polen, Duitsland en nu Frankrijk.
Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Katowice.
Zijn werken zijn te vinden in vele privécollecties over de hele wereld.
Zijn inspiratie komt uit de wereld van de zee.
Hét online veilinghuis voor jou!
Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.
Waarom Catawiki?
Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!
Kavel omschrijving
Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.
Zoekertjesnummer: a148562992
Populaire zoektermen
abstracte schilderijen in Modernmoderne schilderijen in Modernschilderijen te koopherman brood schilderijenantieke schilderijen te koopoude schilderijen in Moderncongo schilderijen in Antiek en Kunstmoderne schilderijen op doek in Modernpermeke schilderijenschilderijen brugge in Antiek en Kunstwellens schilderijen in Antiek en Kunstrubens schilderijen in Antiek en Kunstgrote schilderijen in Modernpermeke schilderijen prijsschilderijen foulon in Antiek en Kunstgrote schilderijen in Antiek en Kunstschilderijen van mol in Antiek en Kunstanton pieck 3d schilderijen waardejapanse schilderijen in Antiek en Kunsttupperware 1 liter in Huis en Inrichtingopblaasbaar kasteelikea ladenkasten in Ladekastenpsg ticketcarbon schijfremmen in Fietsen en Brommers