Ferruccio Bortoluzzi (1920-2007) - Composizione 247

OORSPRONG

Het werk is afkomstig uit de inrichting van het historische Venetiaanse hotel Bonvecchiati, opgericht in de jaren vijftig, waarvan de schilderijen deel uitmaakten van de Deana-collectie. De oprichter van het hotel was de Venetiaanse ondernemer en verzamelaar Arturo Deana, historische cult-entertainer van de stad, die in 1929 het toen beroemde restaurant "La Colomba" kocht, tot nu toe niets vreemds behalve dat er onder de klanten namen waren als Tosi, Morandi , De Pisis, Chagall, Kokoshka en Picasso.

Het waren prachtige kunstjaren in Venetië, mede dankzij de aanwezigheid van Peggy Gugghnheim. Arturo Deana raakte steeds meer gepassioneerd door schilderen, mede dankzij zijn grote vriendschap met de dichter Diego Valeri en met galeriehouder Carlo Cardazzo, oprichter en eigenaar sinds 1942 van de Galleria del Cavallino, een historische Venetiaanse galerie die tot de meest gerenommeerde in Italië behoort. tweede helft van de 19e eeuw 900.

Deana's passie voor kunst bracht hem ertoe het Bonvecchiati-hotel uit te breiden met een deel van zijn privécollectie en in 1946 de "La Colomba Painting Prize" op te richten, na de onderbreking van de Biënnale van Venetië vanwege oorlog. Het succes van het evenement was zo groot dat het werd omgedoopt tot de "Kleine Biënnale". In 1953 werd de "Internationale Competitie voor een Colomba-menu" geboren, waaraan 300 kunstenaars deelnamen aan de eerste editie.

AUTEUR

Ferruccio Bortoluzzi (1920-2007) Italiaanse schilder en beeldhouwer. Geboren in Venetië in een bescheiden gezin, meldde hij zich aan de vooravond van de oorlog bij de marine. In 1943 exposeerde hij voor het eerst in de Galerie van de Bevilacqua la Masa Foundation (Venetië). Bortoluzzi was volledig autodidact; in de werken die hij in de jaren veertig maakte, presenteerde hij zichzelf als een schilder van beelden: hij gaf de voorkeur aan naakten, een glimp van Venetië en representaties van interieurs; de kleur van de doeken is toonloos, maar het gevoel van leegte en verlatenheid dat kenmerkend is voor zijn poëzie is al duidelijk. Hij begon zijn avondstudie op twintigjarige leeftijd en studeerde in 1947 af aan het Kunstinstituut, waar hij vervolgens de vervolgopleiding Industrieel Ontwerpen doceerde.

Hij is samen met Venetiaanse kunstenaars en schrijvers een van de oprichters van het Centro di Unità della Cultura L'Arco. De Arco vormde geen echte artistieke beweging, maar probeerde de bevolking dichter bij de kunst en de grote internationale cultuur te brengen door middel van concerten, kunsttentoonstellingen, ontmoetingen met dichters en schrijvers. In '51 verhuisde hij naar Parijs, waar hij Gino Severini ontmoette. Hij verandert zijn stijl, zodat de kunstenaar nog steeds werkt volgens het figuratieve voorbeeld, maar zich nu vooral concentreert op het creëren van onderwerpen met een religieuze inspiratie. Begin jaren zestig bereikte hij de volledige artistieke rijpheid en experimenteerde hij met een nieuwe en geheel persoonlijke expressieve taal. De schilderijen worden getransformeerd tot ‘objecten’, in een proces van symbiose tussen schilderkunst en beeldhouwkunst. Composities gemaakt met materiaal dat uit de werkelijkheid is teruggevonden: versleten houten planken, roestig ijzer, spijkers, touwen, ringen drukken een manifestatie van kracht uit die ontroert vanwege zijn menselijkheid. Rond de jaren zeventig wijdde hij zich ook aan de productie van Carte Bruciate, een reeks werken bestaande uit gescheurde en gedeeltelijk verbrande vellen papier, die bijzondere tinten aannemen en zo getransformeerd zijn dat hun kleuren doen denken aan hout en ijzer, typisch materialen waarvan hij gebruik maakt in de Composities. Ook in deze jaren experimenteerde hij met de zeefdruktechniek die zich het beste leent voor het vertalen van de gestructureerde collages naar achtergronden van homogene kleuren, geometrische vormen in evenwicht met een fragment, een scheur. De grote Italiaanse critici, waaronder Giulio Carlo Argan, Umbro Apollonio, Giuseppe Mazzariol en anderen, hebben zijn kunst erkend en gewaardeerd. Uitgebreide documentatie met betrekking tot zijn werk kan worden geraadpleegd in het Historisch Archief van Hedendaagse Kunst van Venetië.

Beschrijving

"composition n 247", gemengde techniek, vuurvaste aarde en hout, 23x25 cm, gesigneerd op de achterzijde. Op de achterzijde een kunstenaarslabel met handtekening en datum 1974, label van de Albergo Bonvecchiati Venezia collectie.

Het object moet worden beschouwd als een iconisch voorbeeld van Bortoluzzi's volwassen stijl, die filologisch past in een goed gedefinieerde productie van de kunstenaar, namelijk de composities in hout en ijzer, de mooiste en meest erkende productie van de kunstenaar.

CONDITIE RAPPORT

De algemene staat van instandhouding is uitstekend, het object lijkt in al zijn onderdelen intact, de originele materiaalkleuren zijn levendig en gemakkelijk leesbaar.

Bijgehouden verzending met adequate verpakking, de verzendkosten zijn inclusief een verzekeringspolis voor het item.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.