De Junkers 52, ook wel bekend als de 'Tante Ju', is een Duits transportvliegtuig dat voor het eerst vloog in 1932. Het ontwerp was revolutionair voor zijn tijd, met een metalen romp en een unieke gegolfde huid die zowel sterkte als lichtheid bood. Het vliegtuig werd vaak gebruikt voor passagiersvervoer en vracht, en zijn robuuste bouw maakte het ideaal voor een veelzijdig gebruik zowel in vredestijd als oorlogstijd.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde de Junkers 52 een cruciale rol als transportvliegtuig. Het werd gebruikt voor het vervoer van troepen, materieel en zelfs als bommenwerper in bepaalde situaties. Het vermogen om vanaf ongeregelde luchthavens te opereren maakte het een waardevol onderdeel van de luchtvaartcapaciteit van Duitsland tijdens de oorlog. Door zijn betrouwbaarheid werd het vliegtuig in verschillende theaters van de oorlog ingezet.
De ontwerpelementen van de Junkers 52 waren sterk beïnvloed door aerodynamische principes. Het gebruik van een gegolfde huid zorgde voor extra sterkte zonder gewicht toe te voegen, wat het brandstofverbruik efficiënter maakte. Daarnaast droegen de unieke vleugelconfiguratie en de drievoudige motoropstelling bij aan de lift en stabiliteit van het vliegtuig, wat leidde tot betere vliegeigenschappen.
De Junkers 52 wordt vaak beschouwd als een icoon in de luchtvaart vanwege zijn veelzijdigheid en duurzame ontwerp. Het vliegtuig heeft een speciaal plekje in de harten van luchtvaartliefhebbers, mede door zijn onmiskenbare uiterlijk. Het wordt vaak ingezet voor nostalgische vluchten en is een belangrijk onderdeel van de luchtvaartgeschiedenis, wat het onderscheiden van zijn tijdgenoten makkelijker maakte.
Technische specificaties die de Junkers 52 definiëren zijn onder andere een maximale snelheid van ongeveer 200 km/u, een bereik van ongeveer 1.200 km en een vleugelspanwijdte van 29 meter. Deze vliegtuigen hadden een configuratie met drie motoren, meestal de BMW 132 motoren, die zorgden voor de kracht en betrouwbaarheid waarmee de Ju 52 werd geassocieerd.