Celluloid is een veelzijdig materiaal dat bekend staat om zijn flexibiliteit en sterkte. Het is ook bestendig tegen water en olie, wat het geschikt maakt voor diverse toepassingen. Daarnaast kan celluloid in verschillende kleuren worden geproduceerd, wat het aantrekkelijk maakt voor decoratieve doeleinden. Het materiaal is echter brandbaar, wat een belangrijke aandachtspunt is bij gebruik en opslag.
In de creatieve sector wordt celluloid vaak gebruikt voor het maken van kunstwerken, zoals sculpturen en accessoires. Het wordt ook gebruikt in het ontwerp van speelgoed en verzamelobjecten. De unieke eigenschappen van celluloid maken het een ideaal medium voor kunstenaars die op zoek zijn naar iets dat zowel duurzaam als gemakkelijk te vormen is.
Celluloid heeft een cruciale rol gespeeld in de geschiedenis van de fotografie, vooral in de vorm van fotofilms. De ontwikkeling van celluloidfilm in de late 19e eeuw maakte het mogelijk om bewegende beelden vast te leggen en te projecteren, wat leidde tot de opkomst van de cinema. Dit maakte celluloid tot een essentieel medium in de evolutie van visuele media.
De vervaardiging van celluloid begint met nitrocellulose, dat wordt opgelost in een mengsel van oplosmiddelen. Dit proces vereist zorgvuldige controle vanwege de ontvlambaarheid van nitrocellulose. Zodra het mengsel is gemaakt, kan het worden gegoten in verschillende vormen of worden gebruikt voor het maken van platen. Het is belangrijk om veiligheidsmaatregelen te treffen, omdat het materiaal onder bepaalde omstandigheden gevaarlijk kan zijn.
Celluloid werd vroeger vaak gebruikt voor het maken van verschillende huishoudelijke artikelen, zoals kammen, knopen en serveerplaten. Dit komt doordat celluloid de uitstraling van duurzamere materialen zoals ivoor kan nabootsen, zonder dezelfde ethische zorgen te hebben. Ondanks dat het in de loop der jaren minder populair is geworden, zijn sommige vintage celluloid artikelen nog steeds zeer gewild bij verzamelaars.