Vondel wordt vaak beschouwd als de belangrijkste dramaturg van de 17e eeuw in Nederland. Hij heeft niet alleen het toneel naar een hoger niveau getild, maar ook de Nederlandse taal verrijkt. Zijn werk weerspiegelt de culturele en sociale veranderingen van zijn tijd, wat het voor toekomstige generaties relevant maakt.
In Vondels werk komen veel thema's naar voren, zoals de strijd tussen goed en kwaad, de menselijke waardigheid en de omgang met lijden. Hij verweeft deze thema's vaak met historische en religieuze verhalen, waardoor ze een diepere betekenis krijgen en de lezer aan het denken zetten.
Enkele van zijn meest opmerkelijke toneelstukken zijn 'Gijsbrecht van Aemstel', dat de worsteling van de menselijke geest toont, en 'Lucifer', waarin de opstand van de duivel centraal staat. Deze stukken zijn niet alleen dramatisch sterk, maar bevatten ook prachtige poëtische taal en diepere filosofische vragen.
Vondel heeft de Nederlandse taal enorm beïnvloed door zijn rijke woordkeuze en originele zinsstructuren. Hij introduceerde nieuwe woorden en uitdrukkingen die vandaag de dag nog steeds gebruikt worden. Zijn poëzie en proza zijn doordrenkt van metaforen en beeldspraak, wat de taal een nieuwe expressieve kracht gaf.
Wat Vondel's gedichten uniek maakt, is zijn combinatie van emotionele diepgang en technische perfectie. Hij wist complexe gevoelens en ideeën om te zetten in toegankelijke, muzikale taal. Bovendien speelt hij vaak in op de culturele en religieuze context van zijn tijd, wat zijn werk een gelaagdheid geeft die veel hedendaagse lezers nog steeds aanspreekt.