Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden helmen meestal gemaakt van staal. Dit materiaal bood een betere bescherming tegen projectielen en fragmenten in vergelijking met de stoffen hoofddeksels die voorheen gebruikelijk waren. Daarnaast werden sommige helmen ook behandeld met speciale coatings om corrosie te weerstaan, waardoor ze duurzamer werden.
De helmen uit de Eerste Wereldoorlog waren ontworpen met een meer afgeronde en stevige vorm in vergelijking met eerdere modellen, zoals de zachte hoofddeksels van de vele voorgaande conflicten. Dit nieuwe ontwerp bood betere bescherming en comfort voor de soldaten, en ze waren een reactie op de dodelijke wapens die in deze oorlog werden gebruikt.
De belangrijkste functies van de helmen tijdens de Eerste Wereldoorlog waren bescherming tegen mortieren, bomfragmenten en andere projectielen die tijdens gevechten werden afgevuurd. Daarnaast dienden ze ook als een psychologische ondersteuning voor de soldaten, die meer vertrouwen hadden in hun bescherming en veiligheid op het slagveld.
Helmen hebben de beveiliging van soldaten aanzienlijk beïnvloed door hen te beschermen tegen verwondingen aan het hoofd. Dit leidde tot een lagere sterftecijfer bij hoofdwonden in vergelijking met conflicten zonder adequate hoofdbescherming. De helmen hielpen ook bij de morele steun, doordat soldaten zich veiliger voelden in de strijd.
Enkele belangrijke kenmerken van de helmen uit de Eerste Wereldoorlog zijn onder meer het gebruik van staal voor de constructie, de karakteristieke vorm die bescherming bood rond het hoofd, en de aanwezigheid van een riemsysteem dat de helm op zijn plaats hield. Veel van deze helmen hadden ook speciale versieringen of insignes die de eenheid of rang van de soldaat aangaven.