Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren er verschillende landen betrokken, waaronder de Geallieerden zoals het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Rusland en later de Verenigde Staten, tegenover de Centrale Mogendheden, waaronder Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Ottomaanse Rijk. Deze landen stonden vaak lijnrecht tegenover elkaar in verschillende frontlinies, die zich uitstrekten over Europa en daarbuiten.
Technologie speelde een cruciale rol tijdens de Eerste Wereldoorlog. De oorlog zag de introductie van gelaagde wapens, tanks en luchtvaarttechnologie, die allemaal de loop van de strijd beïnvloedden. Deze innovaties maakten aanvallen krachtiger, maar zorgden ook voor meer dodenaantallen en veranderingen in de oorlogsvoering.
Bajonetten waren essentieel voor soldaten in WOI omdat ze hen in staat stelden om in dichtbij gevechten te strijden. In de loopgravenoorlogvoering, waarin soldaten vaak afsluitingen van meters diep moesten doorbreken, dienden bajonetten als een laatste verdedigingslinie en als bijgeleverd wapen voor wanneer vuurwapens niet effectief waren. Het gebruik van bajonetten kon ook psychologische voordelen bieden in gevechten.
De Eerste Wereldoorlog leidde tot aanzienlijke veranderingen in militaire tactieken. Voordat deze oorlog plaatsvond, was de oorlogvoering vaak een directe confrontatie tussen legers. De oorlog leerde dat verschansingen, gebruik van artillerie en een grotere nadruk op luchtsteun noodzakelijk waren voor succes. Dit resulteerde in meer strategisch denken over het gebruik van manschappen en middelen in de strijd.
De bajonet uit WOI heeft een grote historische betekenis, aangezien het een symbool is van de kracht en destructie van man tot man gevechten. Het benadrukt ook de moeilijkheden waarmee soldaten te maken hadden in de loopgravenoorlogvoering. Tegenwoordig is de bajonet niet alleen een historisch artefact, maar ook een herinnering aan de verschrikkingen van de oorlog en de heldhaftigheid van de soldaten die deze wapens mochten gebruiken.