Het belangrijkste verschil tussen een antitankwapen en een gewoon vuurwapen is hun ontwerp en doel. Antitankwapens zijn specifiek gemaakt om te vechten tegen gepantserde voertuigen zoals tanks, terwijl gewone vuurwapens meestal zijn ontworpen voor gebruik tegen mensen en niet-gepantserde doelen. Antitankwapens zijn vaak krachtiger en uitgerust met speciale projectielen die in staat zijn om door pantser te dringen.
In de geschiedenis zijn antitankwapens essentieel geweest in veel oorlogen, vooral tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. In deze oorlogen werden ze gebruikt om tanks te bestrijden en strategische posities te beveiligen. Zich ontwikkelende technieken en tactieken zorgden ervoor dat soldaten flexibeler konden reageren op de dreiging van tanks, waardoor de uitkomsten van vele veldslagen werden beïnvloed.
Technologische ontwikkelingen in antitank systemen hebben geleid tot een nieuwe generatie wapens. Verschillende systemen gebruiken nu geavanceerde technologieën zoals geleide raketten, lasergeleiding en zelfs drones voor precisieaanvallen. Deze vooruitgangen hebben de effectiviteit van antitankwapens vergroot, wat ze een integraal onderdeel maakt van moderne strijdkrachten.
Veel landen hebben naam gemaakt met hun gebruik van antitank wapens, zoals de Verenigde Staten, Rusland en Duitsland, die allemaal een rijke geschiedenis hebben van innovaties in dit soort wapens. Elk land heeft zijn eigen unieke ontwerpen en tactieken ontwikkeld, wat heeft geleid tot een divers aanbod aan antitank wapens die in verschillende conflicten zijn gebruikt.
Antitank wapens hebben de militaire tactieken formaat van legers ingrijpend veranderd. Door de dreiging van tanks op het slagveld zijn strijdkrachten genoodzaakt defensieve posities te versterken met antitankwapens en betere samenwerking tussen verschillende eenheden te ontwikkelen. Dit heeft geleid tot meer gecombineerde operaties waarbij infanterie, artillerie en tanks samenwerken, en zo de tactische benadering in oorlogvoering heeft veranderd.