Het belangrijkste verschil tussen een gedeeltelijke en een volle aflaat ligt in de mate van kwijtschelding die je ontvangt. Een volle aflaat biedt volledige afschaffing van tijdelijke straf voor zonden, terwijl een gedeeltelijke aflaat slechts een deel van die straf kan verminderen. Dit kan betekenen dat je met een volle aflaat direct na je overlijden naar de hemel kunt gaan, terwijl je bij een gedeeltelijke aflaat nog een bepaalde tijd in een staat van reiniging moet doorbrengen.
Je kunt een aflaat verkrijgen door een goede daad te verrichten, gebeden te bidden, of door meditaties en contemplaties te doen, vooral in verband met belangrijke religieuze momenten of plaatsen. Vaak wordt aangeraden om ook je hart oprecht te richten op het verlangen naar vergeving en genade terwijl je deze activiteiten uitvoert.
De voorwaarden voor het ontvangen van een aflaat zijn onder andere een oprecht berouw hebben voor je zonden, deelnemen aan de sacramenten, zoals de biecht en de Eucharistie, en het verrichten van de specifieke voorgeschreven gebeden of goede daden. Het is belangrijk dat je de aflaat vraagt met een zuiver hart en dat je ook geen geheime zonden in je leven hebt die je wilt verhullen.
Aflaten zijn historisch gezien belangrijk geweest omdat ze een inzet zijn van de kerk in de tussentijdse reiniging van zonden. In het verleden werd er vaak geld gevraagd voor aflaten, wat leidde tot veel discussie en misstanden. Dit systeem heeft veel mensen betrokken bij religieuze en sociale kwesties en heeft bijgedragen aan een grote hoeveelheid theologische en ethische discussie binnen de kerk.
Gebed speelt een cruciale rol bij het verkrijgen van een aflaat. Het bidden van specifieke gebeden, zoals het Onze Vader of andere gebeden die aan bepaalde aflaten zijn verbonden, helpt je om je intentie en focus te richten op de heilige geest en geestelijke groei. Gebed creëert ook een verbinding tussen jou en het goddelijke, wat de effectiviteit van de aflaat kan versterken.