Wolven zijn vleeseters en hun dieet bestaat voornamelijk uit grotere herbivoren zoals herten, elanden en zwijnen. Ze kunnen ook kleinere dieren zoals konijnen en knaagdieren vangen. Soms eten ze ook bessen of fruit, vooral als vlees schaars is. Dit maakt hen opportunisten als het gaat om voedsel.
Wolven communiceren op verschillende manieren, waaronder hoeling, lichaamstaal, en zelfs geurmarkeringen. Hoeling is een belangrijke manier om met andere leden van de roedel in contact te blijven en hun territorium te verdedigen. Lichaamstaal, zoals het tonen van tanden of het laten zakken van hun staart, helpt hen om hun emoties en intenties over te brengen aan andere wolven.
Wolven leven in roedels die doorgaans bestaan uit een paar dominante individuen en hun nakomelingen. Deze roedels hebben strikte hiërarchieën en sociale structuren. Ze werken samen bij de jacht, zorg voor de jongen en verdediging van hun territorium. De onderlinge banden zijn sterk en ze besteden veel tijd aan socialisatie en spelen.
Een wolfkoppel krijgt meestal tussen de vier en zes jongen per nest, maar dit aantal kan variëren van één tot tien. De jongen worden geboren in een hol, waar ze volledig afhankelijk zijn van de zorg van hun ouders en andere roedelleden. Het opvoeden van de welpen is een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid binnen de roedel.
Wolven zijn van nature territoriaal en leven in een gestructureerd sociaal systeem. Ze zijn sterk verbonden met hun roedel en vertonen gedrag zoals spelen, verzorgen van elkaar en samenwerken tijdens de jacht. Daarnaast zijn ze vaak 's nachts actief, wat hen helpt om hun prooi te vangen zonder opgemerkt te worden.