Napoleon speelde een cruciale rol tijdens de Franse Revolutie. Hij steeg in macht tijdens de chaos en instabiliteit die volgde na de val van de monarchie. In 1799 pleegde hij een staatsgreep, die leidde tot het einde van het Directoire en zijn zelfbenoeming als Eerste Consul. Hierdoor creëerde hij een nieuw regime dat zowel de revolutionaire idealen als autoritaire controle in balans hield.
Napoleon introduceerde aanzienlijke hervormingen in het onderwijs. Hij stelde een nationaal onderwijssysteem in dat belangrijke vakken introduceerde zoals wiskunde, wetenschap en geschiedenis. Ook stichtte hij lyceums als voortgezet onderwijs voor jongens, waardoor onderwijs toegankelijker werd en afgestemd op nationale behoeften.
Napoleon's belangrijkste militaire campagnes omvatten de Italiaanse Oorlogen, de Slag bij Austerlitz, en de invasie van Rusland in 1812. Bij deze campagnes toonde hij zijn strategisch inzicht en vermogen om zijn troepen effectief te leiden, wat hem aanzienlijke overwinningen opleverde en Frankrijk op het hoogtepunt van zijn macht bracht.
Napoleon is een controversiële figuur, omdat hij voor zowel vooruitgang als onderdrukking heeft gezorgd. Aan de ene kant bevorderde hij belangrijke sociale en juridische hervormingen via de Code Napoleon, maar aan de andere kant bracht hij ook oorlog en lijden naar veel Europese landen. Hierdoor roept hij gemengde gevoelens op bij historici en het publiek.
Napoleon beïnvloedde de Europese grenzen drastisch door zijn militaire overwinningen en de oprichting van een netwerk van staten die onder zijn invloed stonden. Zijn campagnes leidden tot tijdelijke herstructureringen van landen, die de grenzen en machtsdynamiek in Europa voor altijd veranderden. Na zijn nederlaag in 1815 werden de grenzen opnieuw getekend op het Congres van Wenen.