Leopold II steunde de aanleg van een spoorweg in Congo om de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen te vergemakkelijken. Het spoor deed denken aan vooruitgang en moderne ontwikkeling, maar het was vooral gericht op het transporteren van grondstoffen naar de havens voor export. Hierdoor kon hij zijn economische belangen verder uitbreiden en het koloniale regime versterken.
Leopold II's beleid had een verwoestende impact op de lokale bevolking in Congo. Veel mensen werden gedwongen om te werken onder onmenselijke omstandigheden, wat leidde tot een significante afname van de bevolking door geweld en ziekte. Daarnaast werden traditionele samenlevingen verstoord en hun grondstoffen systematisch uitgeput.
Leopold II speelde een cruciale rol in de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen in Congo, zoals rubber, ivoor en mineralen. Hij ontwikkelde een systeem waarbij Congolezen gedwongen werk moesten verrichten, wat leidde tot ernstige schendingen van mensenrechten. Deze winstgevende praktijken hielpen hem om zijn persoonlijke rijkdom te vergroten, maar verwoestten het land en haar cultuur.
Vandaag de dag wordt Leopold II omstreden beleefd. In België is er een groeiend bewustzijn over de donkere kanten van zijn koloniale regiem in Congo. In Congo zelf wordt hij vaak gezien als een symbool van uitbuiting en onderdrukking. Dit heeft geleid tot discussies over zijn erfenis en de noodzaak om de geschiedenis kritisch te bekijken en te herzien.
Belangrijke monumenten die aan Leopold II zijn gewijd zijn onder andere het standbeeld van Leopold II in Brussel en verschillende gebouwen die hem symboliseren, zoals het Koninklijk Paleis. Echter, er is veel discussie rondom deze monumenten, en sommige worden nu heroverwogen of zelfs verwijderd als gevolg van de hernieuwde aandacht voor kolonialisme en zijn impact.