Leopold I is een cruciale figuur in de Belgische geschiedenis omdat hij de allereerste koning van België was. Hij legde de fundamenten voor de Belgische monarchie en speelde een belangrijke rol in de consolidatie van het land na de onafhankelijkheid in 1830. Zijn leiderschap droeg bij aan de nationale eenheid en de ontwikkeling van een Belgisch identiteit. Hij werd gezien als een bruggenbouwer in een land met verschillende culturele en taalkundige achtergronden. Zijn invloed is tot op de dag van vandaag merkbaar in de Belgische politieke en sociale structuren.
Leopold I was een voorvechter van de verbetering van de landbouwtechnieken in België. Onder zijn heerschappij werden er verschillende initiatieven genomen om de landbouwproductie te moderniseren. Hij stimuleerde de aanplant van nieuwe gewassen en de introductie van innovatieve landbouwmethoden, wat leidde tot een grotere voedselzekerheid en economische groei op het platteland. Deze veranderingen hielpen boeren om hun productiviteit te verhogen, wat essentieel was voor de economie van die tijd.
De industriële ontwikkeling in België begon tijdens het bewind van Leopold I. Hij stimuleerde investeringen in de mijnbouw en de opkomende textielindustrie door middel van het invoeren van gunstige voorwaarden en het ondersteunen van technische onderwijs. Hierdoor kon België zich ontwikkelen tot een van de eerste geïndustrialiseerde landen ter wereld. Leopold I erkende ook het belang van infrastructuur, en investeerde in wegen en spoorlijnen, die cruciaal waren voor de industriële groei.
Leopold I had een actieve rol in de buitenlandse politiek en zocht naar het versterken van de internationale positie van België. Hij onderhield goede relaties met grote Europese mogendheden, zoals Engeland, Frankrijk, en de Nederlanden. Door diplomatiek vaardig te opereren, maakte hij het mogelijk voor België om zich te vestigen als een neutrale, maar invloedrijke speler in de Europese politiek. Dit droeg bij aan de stabiliteit van het land en haar economische ontwikkeling.
Leopold I speelde een sleutelrol in de totstandkoming van de Belgische grondwet, die in 1831 werd aangenomen. Hij begreep het belang van een stevig juridisch kader voor de jonge staat en werkte samen met de grondleggers van de Belgische onafhankelijkheid om een democratisch systeem op te zetten. De grondwet waarborgde de burgerlijke vrijheden en de scheiding der machten, wat cruciaal was voor de opbouw van een moderne staat. Leopold I's ondersteuning van deze grondwet benadrukte zijn toewijding aan een rechtvaardige en stabiele regering.