Beggars Banquet wordt nog steeds beschouwd als een invloedrijk album omdat het een keerpunt markeerde in de carrière van de Rolling Stones. Het album gaat verder dan hun eerdere rock-'n-roll geluid en introduceert elementen van blues, country en zelfs folk. De teksten zijn dieper en reflecteren meer op sociale en politieke kwesties, wat niet alleen hun stijl veranderde maar ook de richting van rockmuziek als geheel beïnvloedde.
De belangrijkste thema's op het album zijn onder andere sociale ongelijkheid, de chaos van de samenleving en de zoektocht naar identiteit. Nummers zoals 'Street Fighting Man' en 'Sympathy for the Devil' behandelen deze onderwerpen op een krachtige manier en illustreren de maatschappelijke onvrede van die tijd. Deze thema's maken het album relevant en actueel, zelfs decennia later.
Op Beggars Banquet werkten verschillende studio-muzikanten mee naast de bandleden. De belangrijkste bijdragen kwamen van Nicky Hopkins op piano en Charlie Watts op drums, die beiden cruciaal waren voor de sound van het album. Hun samenwerking creëerde een rijke en dynamische muzikale ervaring die de nummers naar een hoger niveau tilde.
De meest populaire nummers op Beggars Banquet zijn 'Sympathy for the Devil', 'Street Fighting Man', en 'Wild Horses'. Deze tracks zijn niet alleen herkenbaar, maar worden ook vaak genoemd als enkele van de beste werken van de Rolling Stones. Hun invloed is nog steeds merkbaar in moderne muziek en ze blijven favorieten tijdens live optredens.
Beggars Banquet heeft een blijvende impact gehad op de muziek van de Rolling Stones, vooral in hun latere albums zoals Let It Bleed en Sticky Fingers. De experimenten met verschillende muziekgenres en de diepgang van de teksten zijn kenmerken die zijn blijven hangen in hun latere werk, wat de evolutie van hun sound verder heeft vormgegeven.