De Franse Revolutie heeft de politiek in Frankrijk grondig veranderd door de monarchie af te schaffen en de basis te leggen voor een democratische staat. Na de revolutie kregen de mensen meer invloed op de regering en werd het idee van volkssoevereiniteit steeds belangrijker. Het leidde tot de oprichting van de Eerste Franse Republiek en de verspreiding van revolutionaire ideeën over mensenrechten en gelijkheid.
De belangrijkste oorzaken van de Franse Revolutie waren sociale ongelijkheid, economische problemen en de invloed van verlichting van denkers. De derde stand, bestaande uit boeren, arbeiders en de middenklasse, was ontevreden over de hoge belastingen en het gebrek aan politieke invloed. Daarnaast beïnvloedden ideeën van vrijheid en gelijkheid van de verlichting de bevolking, wat leidde tot groeiende onvrede met de monarchie.
De Nationale Assemblee speelde een cruciale rol tijdens de Franse Revolutie door vertegenwoordigers van de derde stand samen te brengen en de politieke veranderingen aan te sturen. Ze werd opgericht in 1789 en richtte zich op het opstellen van een nieuwe grondwet. Hun actie om de eed van de Kaatsbanen af te leggen, waarin ze beloofden een nieuwe grondwet op te stellen, was een belangrijk moment in de revolutie.
De Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger was een aantal principes dat de basis vormde voor de rechten van individuen en de basiswaarden van de Franse Revolutie. Het document, dat in 1789 werd aangenomen, stelde dat alle mensen vrij en gelijk geboren worden. Deze verklaring had niet alleen invloed op Frankrijk, maar inspireerde ook andere landen om soortgelijke burgerrechten te eisen.
De Franse Revolutie had een diepgaande invloed op andere landen in Europa, omdat het de bouwstenen voor revoluties en opstanden in landen als België, Nederland en Italië bood. De ideeën van gelijkheid, democratie en nationale soevereiniteit verspreidden zich snel over de grenzen en inspireerden andere volken om tegen hun monarchieën en onderdrukkende regimes te strijden.