In het verhaal is de Veerman verantwoordelijk voor het overzetten van de zielen. Traditioneel wordt aangenomen dat ze hiervoor een betaling in de vorm van munten nodig hebben, wat de connectie met de dood en de reis naar het hiernamaals versterkt.
De Veerman, vaak geïdentificeerd met de figuur Charon uit de Griekse mythologie, is een gids die de zielen van de overledenen over een rivier naar het dodenrijk vaart. Deze rol benadrukt de overgang van leven naar dood en de noodzaak van een rituele betaling.
Als je de Veerman niet betaalt, wordt er in veel verhalen gezegd dat je ziel gedoemd is om rond te dwalen en niet de reis naar het dodenrijk kan maken. Dit creëert een gevoel van urgentie en het belang van het voldoen aan deze oude traditie.
De Veerman is een belangrijk symbool van de overgang en de onvermijdelijkheid van de dood. Hij herinnert ons eraan dat elke reis een prijs heeft, vaak in de vorm van persoonlijke offers of rituelen die we moeten volgen.
In de literatuur wordt de Veerman vaak afgebeeld als een mysterieuze en nauwe schakel tussen de levenden en de doden. Hij wordt vaak weergegeven als een sombere figuur met een boot, wat de ernst van zijn verantwoordelijkheden accentueert.