De belangrijkste thematiek in 'Kartonnen dozen' is de zoektocht naar identiteit en de impact van herinneringen. Tom verkent hoe zijn verleden, zijn familie en zijn omgeving hem hebben gevormd. De kartonnen dozen symboliseren de dingen die we bewaren, zowel fysiek als emotioneel, en hoe deze ons verleden met ons meedragen.
'Kartonnen dozen' is een autobiografisch verhaal waarin Tom Lanoye terugblikt op zijn jeugd en adolescentie. Hij vertelt over zijn ervaringen met het opgroeien, zijn eerste verliefdheden, zijn worstelingen met zijn seksualiteit en zijn relatie tot zijn familie. Het boek is een combinatie van ontroerende momenten, humor en kritische observaties van de wereld om hem heen.
Tom Lanoye verwerkt zijn eigen ervaringen in 'Kartonnen dozen' door persoonlijke herinneringen en anekdotes te delen die teruggaan naar zijn jeugd. Hij integreert deze met fictieve elementen, waardoor de lezer een intieme blik krijgt op zijn leven en de uitdagingen die hij heeft overwonnen. Door deze verbinding te maken, weet hij authentiek en herkenbaar te schrijven.
De schrijfstijl van Tom Lanoye in 'Kartonnen dozen' is gekenmerkt door zijn poëtische taalgebruik en speelse zinnen. Hij mengt prozaïsche elementen met lyrische beschrijvingen, wat de leeservaring dynamisch maakt. Tom weet met zijn taal zowel ernst als humor te combineren, waardoor zijn verhalen zowel diepgaand als toegankelijk zijn.
In 'Kartonnen dozen' komen allerlei emoties naar voren, zoals vreugde, verdriet, angst en verwarring. Deze emoties zijn met elkaar verbonden door de thematiek van het opgroeien en de invloed van het verleden. Tom verkent hoe deze gevoelens elkaar beïnvloeden en samenkomen in zijn zoektocht naar samenhang en begrip van zijn identiteit.