De Tempeliers speelden een cruciale rol tijdens de kruistochten door de bescherming van pelgrims en het bevorderen van de christelijke strijd. Hun militaire vaardigheden en strategische locaties maakten hen tot belangrijke spelers aan het front. Ze zorgden ervoor dat pelgrims relatief veilig naar heilige plaatsen konden reizen, en vormden een krachtig leger dat zij aan zij met andere kruisvaarders vocht.
De Tempeliers hadden een bijzonder goed georganiseerde financiële structuur. Ze accepteerden donaties en gaven ook leningen aan koningen en edelen. Hun eigendommen, die verspreid waren over Europa en het Midden-Oosten, genereerden aanzienlijke inkomsten. Dit systeem stelde hen in staat om zowel militaire als humanitaire taken effectief uit te voeren, wat hen in die tijd erg invloedrijk maakte.
De Tempeliers hadden diverse rituelen die hun broederschap versterkten. Een belangrijk ritueel was de initiatieceremonie, waar nieuwelingen een belofte aflegden van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid. Daarnaast hielden ze vaak samenkomsten en vierden religieuze feesten, wat bijdroeg aan de onderlinge verbondenheid en de spirituele doelen van de orde.
De ontbinding van de Tempeliers kwam in grote lijnen voort uit politieke motieven. De Franse koning Filips de Schone wilde hun rijkdom en invloed in eigen handen krijgen. In 1307 werden veel Tempeliers gearresteerd en beschuldigd van ketterij. Het proces dat volgde was echter meer politiek gedreven dan daadwerkelijk religieus, wat leidde tot de uiteindelijke opheffing van de orde in 1312.
De cultuurhistorische invloed van de Tempeliers is vandaag de dag nog steeds merkbaar. Hun verhalen en symboliek worden vaak gebruikt in literatuur, film en binnen de populaire cultuur. Bovendien zijn er veel initiatieven en verenigingen die de geschiedenis van de Tempeliers bestuderen en zo een stukje van deze fascinerende orde tot leven brengen. Hun idealen van gerechtigheid en broederschap resoneren nog steeds met vele mensen.