Paul Verlaine heeft een grote invloed uitgeoefend op de moderne poëzie, vooral door zijn emotionele diepgang en muzikale stijl. Veel latere dichters zijn geïnspireerd door zijn gebruik van klank en ritme, evenals zijn thematische focus op liefde, verdriet en de menselijke ervaring. Zijn werk heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de symbolistische beweging, waarbij gevoel en sfeer belangrijker zijn dan directe beschrijvingen.
Enkele belangrijke thema's in het werk van Verlaine zijn liefde en verlangen, melancholie en verloren dromen. Hij verkent vaak de complexiteit van menselijke relaties, met name de spanningen tussen passie en lijden. Natuurbeelden zijn ook prominent aanwezig in zijn gedichten, waardoor de lezer een sterke verbinding voelt met de emoties die hij uitdrukt.
Verlaine's schrijfstijl wordt gekenmerkt door zijn muzikale kwaliteit en het gebruik van eenvoudige, maar krachtige taal. Zijn poëzie bevat vaak fragiele emoties en een gevoel van onzekerheid, wat hem in staat stelt om diepe gevoelens met een schijnbare eenvoud over te brengen. Bovendien speelt hij met ritmes en klanken, wat zorgt voor een melodieuze ervaring bij het lezen.
In werken zoals 'Romances sans paroles' kan men Verlaine's strijd en lijden duidelijk zien. Deze gedichten zijn doordrongen van de emotionele pijn van verloren liefde en de uitdagingen van zijn persoonlijke leven. Zijn gedicht 'Chanson d'automne' illustreert ook zijn melancholie, waarbij hij ons meeneemt naar een plek van reflexie en verdriet, wat typerend is voor zijn latere werk.
Verlaine had een complexe relatie met andere grote dichters van zijn tijd, zoals Arthur Rimbaud en Stéphane Mallarmé. Met Rimbaud deelden hij een intense, maar turbulente liefde die zowel zijn persoonlijke leven als zijn poëzie beïnvloedde. Zijn interacties met deze en andere dichters hielpen bij de ontwikkeling van de symbolistische poëzie en creëerden een netwerk van invloedrijke stemmen.