Kukeleku is het typische geluid van een haan, vaak weergegeven als een soort onomatopee in de Nederlandse taal. Het woord roept directe beelden op van een boerderij en geeft een gevoel van vroeg opstaan.
Kukeleku wordt vaak gebruikt in kinderliteratuur en rijmpjes. Het wordt ook gebruikt in informele gesprekken om een vrolijke of luchtige sfeer te creëren, vooral als het gaat om de opwinding van de ochtend.
Er is geen diepere betekenis aan kukeleku verbonden, maar het kan symbool staan voor nieuw begin of dageraad. Het geluid van de haan markeert vaak het begin van een nieuwe dag, wat kan leiden tot associaties met groei en verandering.
In de Nederlandse literatuur wordt kukeleku soms gebruikt als een metaforisch element om een setting of de tijd van de dag aan te geven. Het kan ook dienen om emoties of een bepaalde sfeer te creëren in een verhaal.
Kukeleku wordt vaak geassocieerd met de ochtend omdat het het geluid is dat een haan maakt bij zonsopgang. Dit geluid is traditioneel een teken dat het tijd is om op te staan en de dag te beginnen.