De interbellum periode, die zich tussen de twee wereldoorlogen bevond, wordt gekarakteriseerd door een sterke vernieuwing in de literatuur. Auteurs experimenteerden met nieuwe vertelstructuren en stijlen, wat resulteerde in een breuk met traditionele narratieve vormen. Vaak zie je elementen van modernisme terug, zoals stream of consciousness en het spelen met tijd en ruimte in verhalen. Daarnaast is er een duidelijke aandacht voor de psyche van de mens, waarbij de innerlijke conflicten en emoties van personages centraal staan.
De sociale context van de interbellum periode, inclusief de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog en de opkomst van totalitaire regimes, had een enorme invloed op de literatuur. Schrijvers reflecteerden op de maatschappelijke veranderingen en de onzekere toekomst, wat leidt tot een kritische houding. Veel boeken van deze tijd bevatten thema's zoals vervreemding, angst en de zoektocht naar identiteit. Dit maakte de literatuur niet alleen een bron van vermaak, maar ook een medium voor maatschappijkritiek.
Tijdens het interbellum hebben verschillende bekende auteurs belangrijke werken geschreven. Denk bijvoorbeeld aan Virginia Woolf, die met haar experimenten in de narratieve structuur de moderne roman vormgaf. Ook de Franse auteur Marcel Proust was actief in deze periode en zijn werk "Op zoek naar de verloren tijd" heeft zijn stempel gedrukt op de literatuur. Daarnaast schreef de Duitse auteur Franz Kafka, wiens unieke stijl en thematiek veel schrijvers na hem hebben beïnvloed.
De interbellum periode was van groot belang voor de ontwikkeling van de Europese cultuur omdat het een tijd van grote veranderingen en experimenten was. Kunst, muziek, en literatuur ondergingen ingrijpende transformaties, wat leidde tot nieuwe stromingen zoals het dadaïsme en het surrealisme. Deze culturele bewegingen gingen niet alleen over esthetiek, maar ook over het uitdrukken van sociale en politieke onvrede, en dat heeft een blijvende impact gehad op de kunst en literatuur die volgden.
In boeken uit het interbellum komen vaak thema's voor zoals vervreemding, de rol van de individu in de samenleving en de impact van oorlog op de mens. Schrijvers onderzochten de psychologische gevolgen van oorlog en de toekomst, met een focus op existentialistische vragen. Ook zijn er veel werken die een kritische blik werpen op de opkomende politieke ideologieën en de sociale ongelijkheid van die tijd.