De okapi is herbivoor en zijn dieet bestaat voornamelijk uit bladeren, takken, schors en vruchten. Hij eet graag van de bladeren van bomen en planten die in zijn omgeving voorkomen. Dankzij zijn lange tongue kan hij gemakkelijk bij moeilijk bereikbare bladeren komen. Daarnaast heeft de okapi een grote voorkeur voor bepaalde soorten schors, die rijke voedingsstoffen bevatten en een belangrijke bron van water zijn, vooral in droge periodes.
De okapi komt voor in de dichte, vochtige regenwouden van Centraal-Afrika, met name in gebieden zoals de Congobekken. Deze bossen bieden de schaduw en het voedsel dat de okapi nodig heeft om te overleven. Hij houdt van een omgeving met veel bomen en ondergroei, waar hij zich kan verstoppen voor roofdieren en op zoek kan gaan naar eten. Het behoud van deze habitat is cruciaal voor de voortplanting en het voortbestaan van de soort.
In het ecosysteem van het regenwoud speelt de okapi een belangrijke rol als herbivoor. Door het eten van bladeren en takken helpt hij de groei van verschillende plantensoorten te reguleren. Dit bevordert de biodiversiteit in het woud, omdat sommige planten kunnen gedijen wanneer andere worden gegeten. Bovendien dragen de uitwerpselen van de okapi bij aan de verspreiding van zaden, wat bijdraagt aan de vernieuwing van het woud.
De okapi wordt bedreigd door diverse factoren zoals boskap, stroperij en het verlies van zijn leefgebied door menselijke activiteiten. Het fragmenteren van hun natuurlijke omgeving zorgt ervoor dat de populaties geïsoleerd raken, wat de genetische diversiteit onder de okapi's vermindert en hun overlevingskansen verkleint. Ook de politieke instabiliteit in sommige gebieden zorgt ervoor dat beschermingsmaatregelen moeilijk te handhaven zijn.
De okapi communiceert voornamelijk met geluiden en geur. Ze maken verschillende geluiden, variërend van zachte roepjes tot hogere, klikkende geluiden, die vooral worden gebruikt tijdens sociale interacties. Ook gebruiken ze geurmarkeringen om hun territorium aan te duiden en elkaar te herkennen. Het zijn schuwe dieren; daarom is hun communicatie vaak subtiel en afgestemd op hun omgeving.