De belangrijkste uitkomsten van het Congres van Wenen waren de herverdeling van grondgebieden in Europa en het herstel van monarchieën die door Napoleon waren afgezet. Er werd een nieuwe politieke kaart van Europa getekend, met landen als Nederland die gebieden terugkregen, en er werd een systeem van allianties opgezet om toekomstige conflicten te vermijden.
Het Congres van Wenen heeft bijgedragen aan de stabiliteit in Europa door een machtsevenwicht te creëren tussen de grote mogendheden. Door samenwerking en diplomatie in plaats van oorlog te bevorderen, probeerden de ondertekenende landen te voorkomen dat de oorlogen van het verleden zich zouden herhalen. Dit resulteerde in een relatief rustige periode in de Europese geschiedenis die bijna een eeuw duurde.
Het Congres van Wenen vond plaats van september 1814 tot juni 1815, met als doel de orde in Europa te herstellen na de val van Napoleon. De deelnemers kwamen bijeen om te discussiëren over de toekomst van Europa, wat resulteerde in afspraken die tot op de dag van vandaag invloed hebben op geopolitiek.
Enkele van de belangrijkste deelnemers aan het Congres van Wenen waren Klemens von Metternich, de Oostenrijkse staatsman, Tsaar Alexander I van Rusland, en de Britse buitenland minister Robert Stewart, Lord Castlereagh. Ze speelden allemaal een cruciale rol in het onderhandelen van de akkoorden en het vormgeven van het politieke landschap van Europa.
De impact van het Congres van Wenen op de Europese kaart was enorm. Het leidde tot de oprichting van bufferstaten en de herverdeling van gebieden, zoals het herstel van de Nederlandse soevereiniteit over België en Luxemburg. Deze veranderingen hebben de toekomstige geopolitieke verhoudingen in Europa voortdurend beïnvloed.