De Bourgondische cultuur, die floreerde in de 14e en 15e eeuw, staat bekend om zijn rijke kunst, gastronomie en het hofleven. Kenmerken van deze cultuur zijn de indrukwekkende hoven, waar kunst en muziek hoog in het vaandel stonden, en de vergaande ontwikkeling van de schilderkunst, zoals bewezen door kunstenaars als Jan van Eyck. Daarnaast waren de Bourgondiërs ook bekend om hun architectuur, met prachtige kastelen en stadshallen in hun regio.
De Bourgondische periode was cruciaal voor zowel Nederland als België. Het leidde tot de centralisatie van de macht en de opkomst van een sterke staat. Onder de Bourgondiërs zijn de grenzen van de huidige Nederlanden, en de conceptie van regionale identiteit, verder ontwikkeld. Ook droeg deze periode bij aan de bloei van de handel en steden, en de stichting van universiteiten, wat de basis legde voor de latere opkomst van de moderne staten.
Tijdens de Bourgondische periode ontstonden er verschillende kunststromingen, waaronder de Vlaamse Primitieven, die beroemd werden door hun gedetailleerde schilderijen en technieken. Deze kunstenaars, zoals Rogier van der Weyden en Hans Memling, brachten emotie en realisme in hun werk. Ook de groei van de boekdrukkunst heeft bijgedragen aan de verspreiding van kunst en cultuur, waardoor meer mensen toegang kregen tot geschriften en afbeeldingen.
De economie in de Bourgondische Nederlanden was veelzijdig. Belangrijke economische activiteiten omvatten de landbouw, textielproductie en de handel. De steden groeiden uit tot handelscentra, en de uitgebreide netwerken hielpen bij het verbinden van verschillende regio's in Europa. De Bourgondische hertogen stimuleerden de economie door handelsverbonden en markten te bevorderen, wat leidde tot welvaart in de regio.
De sociale en politieke structuren in de Bourgondische Nederlanden waren complex. De hertogen stonden aan de top, ondersteund door een bureaucratie die bestond uit ambtenaren en adviseurs. Daarnaast waren steden en gilden invloedrijk, en gaven ze de burgers een stem in de lokale politiek. Dit systeem leidde tot een relatief hoge mate van stedelijke autonomie, wat belangrijk was voor de ontwikkeling van de opkomende burgerij in deze periode.