Fiat Panda
- Ruim en met een goed weggedrag
- Stadsauto die zich ook op de snelweg nog in z’n sas voelt
- Behoorlijk goede technische reputatie
- Ook leverbaar met 4x4
- Origineel uit 1980 bleek verrassend robuust
- Jongste generaties uit 2003 en 2012
Fiat introduceerde de eerste Panda in 1980. Het was een simpele functionele auto. En hoewel je het bij de eerste aanblik niet zag, was er een gerenommeerde designer onder de arm genomen voor het ontwerp. Dat bleek veel later overigens wel, toen de tand des tijds niet al te veel vat op de lijnen van de Panda leek te hebben. Z’n hoekige concept was ook revolutionair. De Italianen vielen als een blok voor de Panda. Zelfs toen Fiat opvolgers voorstelde in de vorm van de Cinquecento en daarna Seicento, bleef de Panda gewoon doorbestaan.
Terwijl Fiat rustig doorboerde met z’n traditionele gamma en modellen als de Punto, werd er wel aan een compacte monovolume gewerkt. Maar de Italianen zagen, toen het werk al behoorlijk ver gevorderd was, serieproductie plots niet meer zitten. Ze verkochten daarom het ganse concept aan het Koreaanse Daewoo. Dat doopte het Matiz en dat autootje werd onverhoopt een groot succes. In West-Europa ging het goed, in Italië ging het fantastisch. Eén enkele dealer in Rome verkocht eens meer Matiz op één jaar dan in gans België. Bij Fiat zagen ze geel en groen en daarom werd maar zo’n nieuwe mini-mono opgerakeld. Die hoorde eerst Gingo te heten, maar Renault dreigde met een Juridische veldslag omdat het te veel op Twingo zou lijken. En daarom werd het maar opnieuw Panda. Die naam lag toch nog in de schuif.
En ja, in 2003 was er een nieuwe Panda. Die had niets te maken met de eerste generatie, maar ook weer wel: hij was net als weleer erg functioneel en toch had ook het design nog iets. Vooral met het achterste zijruitje werd subtiel creatief omgesprongen. 3,54m lang, 1,54m hoog en daarom groot genoeg om ook de langste inzittenden kruinruimte te bieden. Er was een 1.1 en 1.2 benzine, een 1.3l diesel en net als van de eerste Panda kwam er na verloop ook een variant met vierwielaandrijving. En dan zelfs een Panda Sport met 100pk.
In 2012 deed Fiat nog eens over. Aan de succesformule werd niet geraakt. Maar in het design, en vooral dan aan de binnenkant, werden wat subtiele retro-kenmerken geïntroduceerd. De wijzerplaat met een vierkant design bijvoorbeeld. Onder de kap was een 0,9l tweecilinder turbomotor het grootste nieuws.
Alternatieven voor de Fiat Panda
De Panda speelt z’n troeven uit in het segment van de stadsmini’s. Maar dan wel die van de meer funtionele soort. Je kan ‘m daarom moeilijk naast een Nissan Micra of Citroën C1 zetten. Die zijn weer wat minder volwassen dan deze Italiaan. Een Twingo? Dat lukt misschien wel.
Een occasie Fiat Panda kopen
Panda’s van de eerste (originele) generatie kosten weinig tot niets. Maar je moet er natuurlijk eerst één vinden. Ze zijn al een hele tijd zeldzaam. Op 2dehands.be vind je van de tweede incarnatie wel exemplaren vanaf een paar duizend euro. En rond € 6.000 zit het omschakelpunt naar de jongste generatie. Het overgrote deel van de aangeboden wagens jaag benzine door de cilinders. Goed nieuws nu de overheid het almaar minder begrepen heeft op diesels.