Antieke speren hebben vaak unieke kenmerken zoals handgemaakte details, gebruikte materialen en soms historische inscripties of symbolen. De kwaliteit van het hout kan variëren; sommige zijn gemaakt van zeldzaam hout, terwijl andere gebruik maken van meer gangbare soorten. Daarnaast zie je vaak dat antieke speren versierd zijn met metalen elementen of bijlagen die een indicatie geven van de cultuur en het doel waarvoor ze zijn vervaardigd.
Om antieke speren in goede staat te houden, is het belangrijk ze regelmatig af te stoffen en ze uit direct zonlicht te houden, omdat dit het hout kan uitdrogen en verf kan doen vervagen. Zorg ervoor dat je ze niet in een vochtige omgeving plaatst; een beschermende laag kan helpen tegen krassen en slijtage. Voor de metalen delen is het raadzaam ze af en toe te polijsten met een zachte doek om roestvorming te voorkomen.
De traditie van het maken van speren gaat duizenden jaren terug. Speren werden oorspronkelijk gebruikt als jacht- en strijdwapens. Elke cultuur heeft zijn eigen technieken en stijlen ontwikkeld, afhankelijk van de beschikbare materialen en de specifieke behoeften in oorlogvoering en jacht. Hierdoor zijn er wereldwijd verschillende types speren ontstaan, elk met hun unieke geschiedenis.
Een decoratieve speer is meestal ontworpen om esthetisch aantrekkelijk te zijn en heeft vaak versieringen of een unieke afwerking die de culturele betekenis benadrukt. Gebruikssperen daarentegen zijn ontworpen voor praktische toepassingen en zijn vaak robuuster gebouwd. Ze bevatten minder versieringen en zijn meer gericht op functionaliteit dan op uiterlijk.
Historische perioden zoals de oudheid, de middeleeuwen en de renaissance hebben aanzienlijke invloed gehad op het ontwerp van speren. In de oudheid waren speren vaak eenvoudig en functioneel, terwijl ze in de middeleeuwen verfijnder werden, met intricate details en versieringen die de status van de drager weerspiegelden. De renaissance bracht een bloei van kunst en architectuur met zich mee, wat ook de ontwerpen van speren beïnvloedde, met meer aandacht voor esthetiek en vakmanschap.