Belangrijke kenmerken van een schilderij van de zee zijn de kleurgebruik en beweging. Vaak zie je diepblauwe tinten, zachte witte schapenwolken en een krachtige zee. Details zoals zeilen, schepen, en golven spelen ook een grote rol. Kunstenaars vangen de dynamiek van het water en de reflecties van het licht, wat een gevoel van diepte en leven in hun werk brengt.
De sfeer van een zeeschilderij kan variëren van rustgevend tot turbulent. Bijvoorbeeld, een kalme zee op een zonnige dag straalt rust uit, terwijl een stormachtige zee met donkere wolken een gevoel van dreiging en kracht oproept. Deze verschillen kunnen emotionele reacties bij de kijker teweegbrengen, wat een schilderij bijzonder boeiend maakt.
In zeeschilderijen worden vaak technieken zoals impasto gebruikt, waarbij verf dik op het doek wordt aangebracht voor diepe textuur. Andere veelgebruikte technieken zijn glaze, waarbij dunne lagen transparante verf worden aangebracht, en plein air schilderen, waarmee kunstenaars de zee in natuurlijke omstandigheden vastleggen voor directere expresie.
Mensen kiezen vaak voor zeeschilderijen in hun huis omdat deze een gevoel van rust en vrijheid uitdragen. De zee kan herinneringen oproepen aan vakanties of een verbondenheid met de natuur. Bovendien maken zeeschilderijen het mogelijk om een strand- of maritieme sfeer te creëren, wat erg aantrekkelijk is in interieurs.
Enkele bekende kunstenaars die zich hebben toegelegd op zeeschilderijen zijn J.M.W. Turner, die beroemd is om zijn dramatische lucht- en zeegezichten, en Alfred Thompson Bricher, die prachtige en verfijnde maritieme scènes creëerde. Beide kunstenaars hebben op unieke wijze de schoonheid en kracht van de zee weten vast te leggen in hun werk.