Het werk van Egon Schiele is uniek vanwege zijn gedurfde expressie en de manier waarop hij de menselijke figuur afbeeldt. Zijn gebruik van sterke lijnen en gedurfde kleuren geeft zijn schilderijen een intense emotie, wat ook weerspiegelt hoe hij zich voelde ten tijde van de creatie. Schiele was ook niet bang om thema's zoals seksualiteit en vergankelijkheid te verkennen, wat zijn werk een rauwe, eerlijke kwaliteit geeft die veel kijkers aanspreekt.
Schiele's schilderijen bevatten vaak thema's zoals isolatie, seksualiteit, en de menselijke conditie. Hij onderzocht de complexiteit van menselijke relaties en de strijd tussen verlangen en verval. Deze thema's zijn vaak te zien in zijn zelfportretten en portretten van anderen, waar hij de kwetsbaarheid en emotionele diepte van zijn onderwerpen vastlegde.
De Oostenrijkse cultuur, met zijn rijke artistieke tradities en de invloed van de Weense Secessie, speelde een cruciale rol in Schiele's ontwikkeling als kunstenaar. De sociale en culturele dynamiek van het Wenen van zijn tijd inspireerde hem om de grenzen van de kunst te verkennen en zijn eigen stijl te ontwikkelen, waarbij hij vaak elementen combineerde van expresionisme en symbolisme.
Schiele stond bekend om zijn ongebruikelijke technieken in zijn tekeningen, waaronder het gebruik van contourlijnen en expressieve, vaak onvolledige vormen. Hij maakte ook gebruik van hatching en cross-hatching om schaduwen en diepte te creëren, wat bijdroeg aan de dramatiek van zijn werk. Zijn creatieve benadering van materialen zoals inkt en aquarel gaf elke tekening een unieke flair.
Egon Schiele's invloed op hedendaagse kunstenaars is aanzienlijk. Veel moderne kunstenaars worden geïnspireerd door zijn emotionele intensiteit en zijn gedurfde verkenning van de menselijke figuur. Zijn vermogen om kwetsbaarheid en oplopende emoties weer te geven, heeft geleid tot een vernieuwing van interesse in de menselijke conditie binnen de moderne kunst, waarbij hedendaagse schilders Schiele's technieken en thema's blijven verkennen.