Voor het maken van Griekse iconen worden vaak materialen zoals hout, linnen en eieren gebruikt. Houten panelen zijn de meest gebruikelijke ondergrond, terwijl linnen kan worden gebruikt voor kleinere iconen. Het gebruik van ei-tempera, een verf gemaakt van eidooiers en pigmenten, is ook een traditionele techniek die zorgt voor levendige kleuren en een duurzame afwerking.
Een Grieks icoon is voornamelijk een religieus kunstwerk met een diepere spirituele en symbolische betekenis, terwijl andere kunstvormen mogelijk meer gericht zijn op esthetiek of persoonlijke expressie. Iconen zijn ontworpen om te bidden en te mediteren, en ze worden vaak in kerken of huizen gebruikt als een verbinding tussen de gelovige en het goddelijke.
Het proces van het maken van een Grieks icoon omvat vele stappen. Eerst wordt de ondergrond voorbereid door deze te schuren en te behandelen met gesso. Daarna komt de schetsfase, waarin de afbeelding wordt getekend. Vervolgens worden de verschillende lagen verf aangebracht, waarbij elk element van de icoon aandacht krijgt. Tot slot wordt de icoon afgewerkt met een beschermende laag, meestal gemaakt van vernis, om de kleuren te behouden.
De kleuren in Griekse iconen hebben specifieke betekenissen en symboliek. Rood kan bijvoorbeeld liefde en bloed betekenen, terwijl blauw vaak de hemel en de goddelijke natuur vertegenwoordigt. Gouden accenten worden vaak gebruikt om heiligheid en glorie aan te duiden. Het zorgvuldig gebruik van kleur helpt de boodschap van de icoon over te brengen en de gelovigen te inspireren.
Griekse iconen zijn belangrijk in de religieuze traditie omdat ze dienen als visuele representaties van heiligen, Christus en andere belangrijke figuren uit de Bijbel. Ze spelen een cruciale rol in de devotionele praktijken van gelovigen en worden vaak gebruikt in gebede en ceremonieën. De iconen zullen de gelovigen helpen om zich te verbinden met het goddelijke en hen herinneren aan hun geloof.