Griekse beelden zijn voornamelijk onder te verdelen in drie stijlen: de Archaïsche, de Klassieke en de Hellenistische stijl. De Archaïsche stijl, die zijn oorsprong vindt rond de 7e eeuw voor Christus, wordt gekenmerkt door stijve houdingen en kenmerken zoals een glimlach die 'archaïsche glimlach' wordt genoemd. De Klassieke stijl, die volgde in de 5e en 4e eeuw voor Christus, laat een dynamischere en realistischer weergave van het menselijk lichaam zien, met een grotere nadruk op proporties en beweging. De Hellenistische stijl, die zich uitstrekt van de 3e tot de 1e eeuw voor Christus, laat meer emotionele expressie en dramatiek zien, met beelden die vaak zeer gedetailleerd en complex zijn.
Griekse beelden worden meestal gemaakt door het bewerken van marmer of brons. Bij marmer sculpturen wordt het steen zorgvuldig gehakt met speciale gereedschappen om de gewenste vorm te creëren. Voor bronzen beelden wordt meestal de giettechniek gebruikt, waarbij gesmolten brons in een mal wordt gegoten. Beide methoden vereisen veel vaardigheid en ervaring, en de kunstenaars besteedden veel tijd aan het perfectioneren van hun technieken.
De oorsprong van de Griekse beeldhouwkunst gaat terug tot de vroege beschavingen in Griekenland, zoals de Cycladische en Minoïsche beschavingen. Aanvankelijk waren beelden vaak eenvoudig en representatief voor goden of natuur. Naarmate de tijd vorderde, begin men steeds meer aandacht te besteden aan de menselijke vorm en emotie, wat leidde tot de ontwikkeling van de Archaïsche stijl. De kunstenaars werden geïnspireerd door de religieuze en sociale veranderingen binnen de Griekse cultuur, wat resulteerde in steeds complexere en idealistische afbeeldingen van de mens en het goddelijke.
Typische materialen voor Griekse beelden zijn marmer, brons en terracotta. Marmer werd vaak gekozen voor zijn duurzaamheid en schoonheid, en werd vooral gebruikt in de Klassieke en Hellenistische perioden. Brons was populair vanwege de mogelijkheid om gedetailleerdere en dynamische vormen te creëren, terwijl terracotta meer toegankelijk was voor de gemiddelde burger en vaak gebruikt werd voor kleinere en ongebruikelijke sculpturen.
De betekenis van Griekse beelden in de kunstgeschiedenis is enorm. Ze weerspiegelen niet alleen de technische vaardigheden van de kunstenaars, maar ook de culturele waarden en idealen van de Griekse samenleving. Griekse beelden hebben invloed gehad op talloze kunststromingen door de eeuwen heen en blijven een inspiratiebron voor hedendaagse kunstenaars. De zoektocht naar perfectie in de menselijke vorm en de uitdrukking van emoties in deze beelden zijn aspecten die blijvend relevant zijn in de kunst vandaag de dag.