In de Egyptische kunst werden verschillende materialen gebruikt, afhankelijk van het soort kunstwerk. Voor beelden werden vaak steen zoals graniet en kalksteen gebruikt, terwijl schilderkunst vaak op papyrus werd aangebracht. Daarnaast gebruikten ze ook hout, metaal en email voor sieraden en decoraties. Graniet was bijzonder geliefd voor grote standbeelden vanwege de duurzaamheid.
Religie speelde een centrale rol in de Egyptische kunst. De meeste kunstwerken waren bedoeld om de goden te eren of om te dienen als grafgiften voor de overledenen. Tempels en graven waren vaak versierd met afbeeldingen die de goden en belangrijke rituelen voorstelden. Dit weerspiegelde niet alleen de religieuze overtuigingen van de tijd, maar ook het verlangen naar een goede status in het hiernamaals.
In de Egyptische kunst zie je veel terugkerende motieven, zoals het levenssymbool ankh, de scarabee die staat voor wedergeboorte, en de lotus, die symbool staat voor wedergeboorte en het leven. Dieren zoals de valk en de kat werden ook vaak afgebeeld omdat ze verbonden waren met verschillende goden. Deze symbolen dienden niet alleen decoratieve doeleinden, maar hadden ook diepere religieuze betekenissen.
Egyptische kunst onderscheidt zich van andere oude beschavingen door zijn sterke focus op symboliek en religie. Terwijl andere beschavingen kunst maakten die meer gericht was op esthetiek of realisme, was Egyptische kunst vaak gestileerd en meer gericht op het weerleggen van betekenis dan op het nabootsen van de werkelijkheid. De meestal platte en tweedimensionale stijlen zijn typerend voor deze kunstvorm.
De fascinatie voor Egyptische kunst blijft bestaan door de mysteries rondom de oude beschaving en de grandeur van hun creaties. De kunstwerken vertellen verhalen over hun dagelijks leven, geloven en rituelen, waardoor mensen een glimp opvangen van een andere tijd. Bovendien zijn de ingewikkelde technieken en de prachtige afwerking van veel objecten nog steeds bewonderenswaardig, zelfs duizenden jaren later.