De haas wordt vaak gezien als een symbool van vruchtbaarheid en nieuw leven. In verschillende culturen en kunstwerken vertegenwoordigt de haas opnieuw begin en groei. Dit komt omdat hazen vaak in het voorjaar worden geassocieerd met nieuw leven door hun voortplantingsgewoonten. Kunstenaars gebruiken deze symboliek vaak om thema's van vernieuwing en de cyclus van het leven uit te drukken.
In de middeleeuwse kunst zie je de haas vaak terug in religieuze contexten waar hij de maagdelijkheid en onschuld kan symboliseren. In de romantische en impressionistische stromingen wordt de haas vaker afgebeeld in natuurlijke omgevingen, wat de verbinding met de natuur en de geestelijke wereld benadrukt. Hedendaagse kunstenaars kunnen de haas gebruiken als een symbool voor sociale of ecologische boodschappen.
Enkele bekende kunstenaars die de haas in hun werk hebben afgebeeld zijn Albrecht Dürer, beroemd om zijn gedetailleerde houtsneden van dieren, waaronder hazen. Ook kunstenaars zoals Franz Marc en Salvador Dalí hebben haas-afbeeldingen gebruikt, maar met een eigen unieke interpretatie. Elk van deze kunstenaars heeft de haas op een manier gebruikt die adjuncten aan hun specifieke stijl en boodschap toevoegt.
De haas wordt vaak afgebeeld in schilderijen, beeldhouwwerk en keramiek. Materialen zoals olie- en acrylverf, klei en zelfs glas worden veel gebruikt. In antieke context zie je soms dat de haas wordt verweven in tapijten en wandkleden, waarbij textiel wordt gebruikt om de beweging en elegantie van het dier vast te leggen.
Haasenpoppen zijn populair onder verzamelaars vanwege hun schattige en speelse uitstraling, wat vaak uitnodigt tot nostalgie en een gevoel van herinnering oproept. Veel antieke haasenpoppen werden met de hand gemaakt en hebben unieke details die ze bijzonder maken. Bovendien is het verzamelen van dergelijke objecten een manier voor mensen om hun waardering voor ambachtelijke kunst en verleden te tonen.